Hoe werd er in de Gouden Eeuw tegen schrijvers zoals Joost van den Vondel aangekeken?

Rijk regent was Vondel zéker niet, hij had een kouzenfabriek om zijn brood te verdienen, en deze fabriek ging later nog failliet ook, dus ook alleen rijk was hij niet ;-)

Maar onderdanige burger, dat klinkt als een burger die maar braaf doet wat hem gezegd wordt, en zo was Vondel ook absoluut niet. Hij schopte af en toe flink om zich heen, tot grote ergernis van sommige hoge heren.

In zijn stuk Palamedes, waarin je Johan van Oldenbarnevelt en prins Maurits in de personages kunt herkennen, levert hij zoveel kritiek op de stadhouder dat hij zijn woonplaats Amsterdam tijdelijk ontvlucht en het toneelstuk levert hem ook nog eens een flinke boete op.
Er wordt gezegd dat Burgh, geneesheer en later een burgemeester van Amsterdam, de boete heeft betaald, maar daar is geen hard bewijs voor.

Zoals zoveel oproerkraaiers in die tijd had Vondel dus voor- en tegenstanders. Als je zei wat je dacht, werd dat lang niet altijd in dank afgenomen door de huidige machthebbers, maar de mensen die aasden op de macht waren natuurlijk maar wat blij met iemand die hun vijanden afkraakte en populair was onder het volk, zodat het volk dat ging geloven en zich ook ging afzetten tegen de huidige macht. Overigens had het meeste 'gewone' volk helemaal niet zoveel op met Vondel, omdat ze toch geen geld hadden om naar de schouwburg te gaan en ook zijn gedichten niet konden lezen ;-) Maar hij bleef een gewoon burgerman, die met zijn kouzenfabriek in contact kwam met gewone burgers, en dus interessant voor de tegenstanders van de machthebbers.

Verder heeft Vondel niet bepaald vrienden gemaakt toen hij als remonstrant overstapte naar de Rooms-Katholieke kerk. Hij deed dit in een Calvinistisch tijdperk van Amsterdam. De Calvinisten hadden veel invloed, en waren dan ook niet blij dat iemand met toch behoorlijk wat aanzien 'overliep' naar de katholieken.

Kortom: Hij was een gemiddeld burger, die een hoop heeft geleerd op latere leeftijd (Grieks, Latijn) en bij veel mensen veel aanzien kreeg door zijn begaafde toneelstukken, maar die met die zelfde toneelstukken ook vijanden maakte omdat ze niet altijd even goed spraken over de machthebbers.