Mag je in een boek een reeds overleden persoon in een fictief complot beschrijven?

Ik neem aan dat dit mag.
Veel bekende romanschrijvers doen hetzelfde:
Neem bijvoorbeeld het romanfiguur 'Jan de Loper' uit de laatste roman van Thomas Roosenboom.
Deze figuur is geispireerd op 'Kees de Tippelaar', die begin 20e eeuw leefde.
Alles wat Roosenboom beschrijft komt exact overeen met deze Kees de Tippelaar.
Het enige verschil is, dat hij de naam verandert heeft, en de figuur heeft verwerkt in een verhaal.

Wanneer je de naam van de persoon verandert, denk ik dat je er geen problemen mee zult krijgen.
Eventueel kun je de familie in kennis stellen.
Maar verboden is het zeker niet.

Volgens mij mogen gegevens zonder toestemming van de familie pas 70 jaar na de dood van een persoon worden vrijgegeven. Je zou je eventueel kunnen indekken door de naam te veranderen en een disclaimer te schrijven: Alle gelijkenis met echte personen of gebeurtenissen zijn volledig op het toeval berust.
De kans dat het zo ver komt dat je wordt aangeklaagd lijkt mij zeer klein, zeker omdat uitgeverijen zich hier altijd tegen wapenen. Eventueel zou je toestemming aan de familie kunnen vragen, maar hier zou ik liever mee wachten tot je het verhaal af hebt.
Als je liever zekerheid wilt zou ik naar het juridisch loket gaan, daar kunnen ze het haarfijn voor je uitzoeken.

Ja dat mag. Tomas Ross doet dit ook.

Je zou kunnen vragen aan de nabestaanden van de overleden persoon, hoe zij hier over denken. Dan loop je wel de kans dat zij geen toestemming geven en sta je met lege handen.
Vraag je geen toestemming -en gebruik je persoon in je verhaal- dan zóu het kunnen gebeuren dat de nabestaanden bezwaar maken.

Wat je ook kunt doen, is de persoon "totaal onherkenbaar" in het verhaal plaatsen. Dus; een naam geven die absoluut niet lijkt op de werkelijke naam, andere leeftijd en haarkleur, niet precies dezelfde dingen laten beleven/uitvinden, ergens anders laten wonen én een ander geslacht geven.