Waar vind ik een lijst met menselijke eigenschappen bij bepaalde dieren in dierenfabels?

In de bibliotheek heb je een goed beginpunt

In fabels gaat het om dieren die aan ons worden voorgesteld met een mengsel van menselijke en dierlijke eigenschappen. Naargelang de tijdsperiode waarin ze zijn ontstaan en hun sociale context verschuift het accent in de fabels van dierlijkheid naar menselijkheid. De moeilijkheid met het bespreken van fabels is dat het verhaal geen definitieve versie kent. Doordat ze in de loop van de tijd steeds opnieuw worden verteld, herschreven en vertaald komen er verschuivingen in het verhaal. Daarbij komt nog dat de kopiist of vertaler fabels aanpasten aan hun eigen voorkeur of aan de inzichten van degene voor wie hij het werk leverde. Dat kan uitgelegd worden aan de de hand van de fabel van “De hond en de ezel”. De Esopet legt de nadruk op de jaloezie van de ezel ten opzichte van de hond, met als moraal dat de mensen elkaar benijden en proberen elkaars plek in te nemen. In Twispraec der creaturen gaat het niet om afgunst, maar is het de ezel er alleen maar om te doen om een plezieriger en gemakkelijker leven te leiden. De moraal is hier dat je niet moet proberen iets te zijn wat je van nature niet bent want dan bereik je het tegenovergestelde. In Dleven ende fabulen van Esopus heeft de auteur zelfs medelijden met de ezel die slim denkt te zijn maar die de situatie volledig verkeerd inschat. Volgens deze moraal is niet elk gedrag passend voor iedereen en moet een mens er rekening mee houden dat hij niet alles aankan. Drie keer hetzelfde verhaal en drie keer een andere interpretatie. Er is dus geen definitieve versie en dat illustreert hoe kneedbaar de fabel is. Tegelijkertijd toont het aan dat de fabel als verhaal bijna ideaal is om te worden ingepast in de veranderende maatschappelijke en filosofische bewegingen.

Op http://www.beleven.org/verhaal staan veel dierenfabels met uitleg.
Bijvoorbeeld "De vos en de raaf": mensen die vleien hebben daar een bedoeling mee. Dat ondervindt de raaf wanneer hij op een boom met een mals stuk vlees in zijn bek zit en de vos als een volleerde slijmbal tegen hem aan begint te praten.
En "De haas en de schildpad": hij die langzaam is, maar stug volhoudt, wint de wedstrijd.
En "De krekel en de mier": een kunstzinnige krekel vermaakt de hele zomer een ijverig werkende mier met zijn gezang, maar als de krekel in de winter honger heeft en kou lijdt geeft de mier de krekel niet te eten.