hoeveel en welke bindwijze zijn er voor boeken?

Voor boeken zijn grofweg twee bindwijzen: lijmen en innaaien van de katernen. Als je de katernen, aan de kop of de staart bij de band, nog kunt zien is het boek ingenaaid, anders gelijmd, 'gelumbeckt'. De afwerking kan bij beide bindmethoden zowel een harde band met losse rug als een paperback zijn.

Dat naaien van de katernen gebeurt tegenwoordig volautomatisch. Toen dat nog met de hand gebeurde werd er aanvankelijk op touw gebonden, dwz dat er dwars in de katernen twee of meerdere gleuven gezaagd werden waar precies een stuk touw in paste. Op een naaibank werden dan de katernen één voor één met garen aan het opgespannen touw genaaid. Dat gaf na verlijming een stevige rug maar zeker bij de stuggere papiersoorten die later werden gebruikt bleef het boek niet mooi openliggen. Daarom werd later de voorkeur gegeven aan linnen naaiband in plaats van touw. De uiteinden van zowel touw als naaibandjes werden in de band vastgelijmd.

Er zijn nog wel meer bindmethoden, zoals spiraalruggen, de cahiermethode voor schriften en te verlijmen omslagen maar die worden meestal voor (veel dunnere) rapporten gebruikt en niet voor boeken.