wat is eigenlijk het verschil tussen low& high culture bij kunst?

Algemeen geldt: high culture is de cultuur van de elite, low culture is de cultuur van het volk. Het hangt af van de context waarin deze termen worden gebruikt hoe je de definitie moet interpreteren. In de vroegmoderne tijd (1500-1800) bijvoorbeeld zag je het verschil tussen hoog en laag volk bij mensen die aan het hof van de koning verkeerden of in het bestuur van land, streek of stad zaten, en mensen die geen hoge positie hadden (boeren, soldaten, ambachtslieden). Sinds pakweg 1800 is opleiding in toenemende mate een belangrijke factor in het verschil tussen high en low.
De kunst die daarbij hoort (muziek, schilderkunst, beeldhouwkunst) sluit aan bij de wensen en belevingswereld van de opdrachtgevers / gebruikers. Als hij een overwinning in de oorlog had behaald, liet een koning bijvoorbeeld graag een heldhaftig tafereel schilderen, het liefst op een heel groot doek, met thema's en motieven uit de griekse mythologie of de romeinse geschiedenis of de bijbel. Daar kon een boer of een kantkloster natuurlijk niks mee, die hing een eenvoudig plaatje van een heilige aan de muur bij wijze van religieuze inspiratiebron. Die heilige kwam je misschien ook wel tegen in de hofkapel van de koning, alleen met een hoop goud en een chique schilderijlijst.
Doordat mensen in hoge kringen veel personeel hadden kwamen relatief veel lage mensen toch wel in aanraking met hoge cultuur, maar voornamelijk passief. Andersom gold dat hertogen en graven zich vrij gemakkelijk in lagere kringen bewogen, niet alleen omdat ze de hele dag werden verzorgd door lager volk (tot en met de stoelgang aan toe), maar ook als ze een oogstfeest of carnaval vierden met hun dorpelingen. Carnaval is trouwens een geval apart: dat is van oorsprong de omgekeerde wereld waarin de mensen uit de low culture die uit de high culture mogen bespotten en te kakken zetten. Eens per jaar gek doen bevestigde voor iedereen hoe het die andere 364 dagen per jaar moest.
Voor muziek geldt: in de negentiende eeuw begonnen steeds meer componisten gebruik te maken van melodieën uit volkswijsjes voor het componeren van hun muziek, die we nu tot de high culture rekenen.
Als je een leuk en leesbaar boek wilt over de vroegmoderne tijd: Peter Burke, Popular culture in early modern Europe.