Wat is de betekenis van de krakkemikkigheid van de christelijke bouwkunst?
(De bouwkunst zelf was natuurlijk niet krakkemikkig, maar de afbeeldingen daarvan wel - en daarover gaat mijn vraag.)
Op veel christelijke afbeeldingen zie je cherubijntjes of putti, die druk bezig zijn met het overeindhouden van een bouwsel rond de hoofdpersoon van die afbeelding.
Mijn eerste gedachte is dan: dat is zwaar en nodeloos werk - waarom zetten de leiders niet gewoon meteen een fatsoenlijk bouwsel neer?
Ik zou zelf niet ontspannen kunnen zitten als men achter en boven mij bezig zou zijn zware bouwdelen overeind te houden. Daarnaast is het zwaar werk, waarmee ik mijn helpers niet zou willen belasten. Tot slot komt het nogal amateuristisch over.
Nu waren dit vast niet de gedachten van de toenmalige schildermeesters. Maar wat was dan wél de achtergrond van deze ogenschijnlijke krakkemikkigheid?