Waarom mag het vleesetend plantje alleen water op een schaaltje krijgen , en niet boven op het plant?

Door water op de plant te gieten kan het kleverige slijm worden weggespoeld en kunnen de vliegenvangers door een ‘vals alarm’ worden gesloten.
In de natuur regent het ook, dus ze hoeven bij regen niet per se naar binnen.

Vleesetende planten zijn moerasplantjes welke een vochtige bodem nodig hebben. Natte voeten zijn ze dus gewend. Op het blad mogen ze geen water hebbe, omdat de meesten een kleefval hebben. Deze bestaat uit het blad met daarop tentakels en kleverige klierharen. Op de top van de haren zit een verdikking, die een kleverige afscheiding aanmaakt in de vorm van druppels plakkerig vocht dat doet denken aan ochtenddauw. De zonnedauw heeft daaraan zijn naam aan te danken. De druppels zien er voor insecten smakelijk uit en verspreiden een geur die insecten aantrekt. Als een insect ermee in aanraking komt, of op het blad landt om van de druppeltjes te eten, blijft het plakken. Als het insect zichzelf probeert te bevrijden komt het alleen maar meer onder de kleverige afscheiding te zitten. Wanneer een prooi gevangen is, rolt het blad zich langzaam om het insect (dat duurt enkele minuten tot maximaal een dag) om zo een maximale oppervlakte te beslaan. De afscheiding van enzymen zorgt voor de vertering (net zoals bij ons spijsverteringsstelsel met enzymen), waarna de plant de stikstofrijke voedingssappen opneemt. Planten met dit mechanisme zijn zonnedauw, vetblad, Drosophyllum en Byblis. Zonnedauw en vetblad komen ook in delen van België en Nederland voor. Ok de tropische varianten hebben soortgelijke mechanismen van vangarmen en vangtrechters.
Water op de schotel is dus belangrijk. Water op het blad spoelt kleefstof en enzymen weg en voorkomt de extra voeding van het plantje.
Als de vangblaadjes eruit zien als van de zonnedauw hoeven ze niet naar binnen bij regen. Zou ik wel doen als je een variant hebt met een vangtrechter.