hoe kan iemand die halfzijdig verlamd is toch nog breien?

Oefenen. Geen hulpmiddel nodig, maar ze moet het aanleren en dat is moeilijk. Mijn oma heeft maar 1 arm en zij kan alles! Haken, breien, shaggie draaien...
Tijd....

Misschien lukt het haar met een breiplank, je zult nog wat moeten verzinnen om hem goed klem te zetten denk ik.
Ga ook eens kijken in een zorgwinkel, daar heb je heel handige hulpmiddelen oplossingen voor van alles.

Waar ze naar op zoek moet - of iemand moet iets voor haar fabriceren (het is weinig meer dan een stok met een gat er in) - is een breischede.
Die werden vroeger - toen breien nog een mannenvak was - al veel gebruikt, zodat je eigenlijk de hele dag door kon breien en toch één arm vrij had.
Wellicht dat je nog wat hulp nodig hebt voor steken opzetten (al baart oefening kunst), maar het breien zelf moet zeker lukken.
Eigenlijk heb je dan één naald in een vaste positie , en met de andere hand 'brei' je daar omheen.

Dit gaat makkelijker wanneer je continentaal breit (dus zoals de Duitsers doen, met de draad in de 'andere' hand - de hand waarmee je breit), maar ook dat is te leren.
Als ze uit verveling wil breien, hoeven het natuurlijk niet meteen de meest ingewikkelde technieken te zijn.

De breischede steek je in je broekband of naast je op de bank, naald er in, en dan heb je een 'standaard' om mee te breien. Eigenlijk niet wezenlijk anders dan het onder de oksel klemmen van een naald. Zo kun je zelfs staande lopende breien met één hand vrij.

het meisje in het filmpje heeft maar één arm, dus kan niets onder de oksel klemmen. Ze maakt gebruik van een geimproviseerde breischede met een 'harnasje'.

Laat je moeder eens proberen om de linkernaald vast te zetten tussen de rug- en de armleuning van haar stoel. Zo kan ze gewoon comfortabel zitten en kan ze de naald precies zo zetten dat er het beste gebruik van kan maken. Als de naald te dun is om te blijven maken, maak hem dan aan de achterkant wat dikker met een kurk, zodat hij meer houvast heeft tussen de delen van de stoel. Wees maar trots op je moeder, het gaat haar vast wel lukken met zoveel doorzettingsvermogen. :)