Hoe wordt een glutenallergie vastgesteld?

Van diarree tot humeurigheid. Er zijn veel verschillende symptomen die kunnen duiden op coeliakie. Coeliakie wordt vastgesteld met bloedonderzoek, bij volwassenen altijd gevolgd door een onderzoek van het darmslijmvlies (dunnedarmbiopsie).

Een glutensensitiviteit kan je enigszins zelf vaststellen door een eliminatie–dieet te volgen. Je eet dan een aantal weken helemaal geen gluten, en kijkt daarna heel goed wat er gebeurt als je het weer aan je menu toevoegt. Meestal merken mensen met een glutensensitiviteit al na 1 tot 2 twee weken glutenvrij eten verbetering in hun gezondheid. Ze hebben minder last van spijsverteringsklachten, winderigheid, hoofd of gewrichtspijnen en kunnen zich beter concentreren en zijn minder vaak moe.

Denk je hierdoor dat je sensitviteit hebt, dan kan de huisarts met een simpele bloedtest vaststellen of er antistoffen tegen gluten in het bloed zitten. Is dat het geval, dan is de kans op coeliakie groot. De antistoffen kunnen alleen worden aangetroffen als je gluten bent blijven eten! Hierbij moet je denken aan minimaal 6 weken lang gewoon glutenbevattende maaltijden en tussendoortjes.
Het kan voorkomen dat er geen antistoffen zichtbaar zijn in de bloedtest (serologisch onderzoek), terwijl er toch sprake is van coeliakie. Met de standaard test wordt namelijk nagegaan of antilichamen tegen weefseltransglutaminase (tTGA) aanwezig zijn. tTGA is gebaseerd op de aanwezigheid van IgA antistoffen. Een deel van de mensen met coeliakie heeft een IgA-deficiëntie. Dat is een aangeboren aandoening waarbij de afweerstof IgA gedeeltelijk of geheel ontbreekt. Deze mensen hebben een aanvullende test nodig die afweerstoffen tegen gluten van het type IgG kan meten.

Zitten er antistoffen in het bloed of zijn er andere belangrijke redenen die in de richting van coeliakie wijzen, zoals aanhoudende darmklachten? Dan verwijst de huisarts je naar een maag-darm-leverspecialist (gastro-enteroloog) of een kinderarts.
Een dunnedarmbiopsie is bij volwassenen en meestal bij kinderen nog dé gouden standaard voor de diagnose coeliakie. Ook als je antistoffen in je bloed heel hoog zijn. De arts gaat met een flexibele slang (endoscoop) via uw mond, slokdarm en maag naar het eerste deel van uw dunne darm. Daar worden kleine stukjes (biopten) uit het slijmvlies van de darmwand gehaald. Deze biopten worden onder de microscoop onderzocht. Dit is een zeer specialistisch klusje, dat gedaan wordt door een klinisch patholoog. Als blijkt dat er voldaan wordt aan een aantal criteria, waaronder een afvlakking of totale afwezigheid van de darmvlokken, is er met zekerheid sprake van coeliakie.
_________

Edit: “Denk je hierdoor dat je“ = “Denk je dat je”