Hoe steun ik mijn vriendin wiens moeder plots te horen gekregen heeft terminale kanker te hebben?

In feite is het al een stuk rouw dus het verdriet zal er zijn en hoort er ook te zijn.
Als je er gewoon bent en je vriendin in staat stelt om veel met haar moeder samen te zijn en verder datgene te doen waaraan zij zelf behoefte voelt doe je het heel goed denk ik.

Wat zij met haar moeder kan doen hangt van hun behoefte af maar voor oudere mensen is het vaak fijn dat ze met haar kind(eren) oude foto's bekijkt of samen naar voor haar moeder bekende plekken van vroeger gaan. Misschien samen op bezoek bij (oude) bekenden.
Gewoon stukje in het bos wandelen / rijden. Kopje thee met gebak. Nog eens naar het strand etc.

Zorg er gewoon voor dat je er bent voor haar .
En laat haar weten dat ze met jou overal over kan praten .
als haar moeder niet lang meer heeft , zou je aan je vriendin kunnen vragen hoe ze de begrafenis zou willen zien , ken je haar moeder ook goed en heb je er een goede band mee , dan zou je het ook aan haar kunnen vragen samen met je vriendin.
Maar dat ligt er natuurlijk ook aan of ze het zo gezegd 'geaccepteert heeft .
De een berust zich er sneller in dan de ander en heeft alles al uitgestippeld .
Wat voor kleren ze aan wilt , of ze graag opgemaakt wilt worden , wat voor bloemen ze graag wilt .
Misschien waarderen ze het om samen een lekker verwendagje te doen . Samen naar de schoonheidsspecialist , een manicure of zo . Als ze maar gezellig samen zijn .
en samen in de gelegenheid komen om te praten
Voor je eigen ( voor de familie dus ) zou je misschien alvast een lijstje kunnen maken van dingen waar de familie in zo'n situatie vaak niet aan denkt maar wel nodig is .
( Ik ga er nu dan even vanuit dat jullie al lange tijd een relatie hebben en je goed met haar familie kunt opschieten )
En vergeet ook niet haar vader eventueel , ook hij kan misschien ook wel een luisterend oor gebruiken of die beroemde arm

Het enige dat je kunt doen is je open te stellen voor haar en te luisteren, zonder te vertellen hoe ze iets moet doen. Je vriendin heeft het meest aan een luisterend oor, niets aan meningen of oppeppende woorden van een ander. Geef haar de vrijheid te doen met haar moeder wat zij willen. En neem ook eens een dag vrij, om ze weg te brengen naar een plek die ze graag willen bezoeken. Steun haar waar je kan, maar ga jezelf en haar niet in allerlei bochten wringen, om haar op te dringen gezellige dingen te doen, of gezellig te zijn. De 1 kan dat wel, maar de ander niet, als het in haar zit, dan doet ze dat wel, maar als dat niet in haar zit, dan kan ze het gewoonweg niet.

Luisteren zonder commentaar te geven, is het beste wat je kunt doen.

Iedereen is verschillend in die dingen. De ene persoon wil tranen met tuiten huilen en er de hele dag over praten, een ander praat er juist weer helemaal niet graag over.
Er zijn mensen die veel gezelschap nodig hebben, een ander help je juist het beste door die persoon met rust te laten.
Kijk waar je vriendin behoefte aan heeft en stel haarzélf deze vraag. 'Hoe kan ik je het beste steunen in deze tijd?'
Denk verder ook aan praktische dingen. Zoals na een eventuele lange dag in het ziekenhuis ervoor zorgen dat er een lekkere voedzame pan soep staat of iets dergelijks. Een boodschapje doen, de was, keertje poetsen.. dat zijn allemaal dingen die er nogal eens bij inschieten in dergelijke perioden, maar het is wel heel fijn wanneer de gewone dagelijkse zaken zoals gezond eten en een opgeruimd huis doorgaan.