Hoe weet ik of ik Hypermobiel ben?

Je moet een onderscheid maken tussen de eigenschap hypermobiliteit en HMS, dus het hypermobiliteitssyndroom, of eventueel andere bindweefselafwijkingen.

Hypermobiliteit wordt meestal gemeten met de Beighton schaal (zie plaatje) maar er zijn ook andere, bijvoorbeeld Bulbena. Beighton is een optelsom: per gemeten gewricht krijg je bij hypermobiliteit één punt. In totaal zijn er 9 punten, en gegeneraliseerde hypermobiliteit wordt aangenomen bij 5 punten of meer.

Hypermobiliteit hoeft geen klachten te geven. Sterker nog: meestal doet het dat niet. In Nederland is minstens 10% van de bevolking tot op zekere hoogte hypermobiel. Die meer dan gemiddelde beweeglijkheid van de gewrichten wordt pas een probleem als er klachten door gaan ontstaan. Dus als daardoor bijvoorbeeld - zoals jij beschrijft - een gewricht gemakkelijk uit de kom schiet of als er pijnklachten zijn. De diagnose HMS wordt gemaakt met hulp van de Brighton criteria waarbij heel duidelijk sprake moet zijn van een bepaalde mate van hypermobiliteit in combinatie met klachten als pijn, (sub)luxaties, of kenmerken zoals een overrekbare of dunne huid, spataderen en interne verzakkingen of bepaalde uiterlijke kenmerken.

Het vaststellen van hypermobiliteit, dus de overmatige beweeglijkheid van de gewrichten, kun je eigenlijk zelf wel. Wil je het echt zeker weten, dan kan een fysiotherapeut of (huis)arts dit testen. Dit is géén diagnose! Het is een klinische constatering, net zoals je kunt constateren dat iemand een bult op z'n arm heeft of dat iemand erg lang is. Een diagnose van HMS kan alleen gesteld worden door een ter zake kundig arts. Meestal is dat een reumatoloog, revalidatiearts, orthopeed of klinisch geneticus. Bij die laatste kom je vooral terecht als er mogelijk sprake is van een andere bindweefselafwijking dan HMS. Als er symptomen zijn die hierop kunnen duiden, is het erg belangrijk dit uit te zoeken omdat bepaalde bindweefselafwijkingen levensgevaarlijke complicaties kunnen geven (denk aan het vaattype van Ehlers Danlos of aan Marfan). In de meeste gevallen is dit niet nodig, er is dan niets wat hierop wijst. Wel lijkt het hypermobiele type van Ehlers Danlos zoveel op HMS dat sommigen het onder één noemer scharen. Maar bij dit type heb je een normale levensverwachting, net als bij HMS.

Je kunt HMS of een andere bindweefselafwijking hebben zonder daar veel last van te hebben, als er genoeg andere kenmerken zijn van slap bindweefsel. Hiermee is de diagnose soms duidelijk genoeg.