Waarom is de immuniteit slechts tijdelijk bij passieve immunisatie en bij actieve de immuniteit van langere duur?

Bij actieve immunisatie worden (niet actieve, zeg maar "dode") ziekteverwekkers ingespoten. Of er worden typerende eiwitten ingespoten die aan de buitenkant van die ziekteverwekkers voorkomen.

Het immuunsysteem herkent die stoffen als vijandig. Het zal dus een afweer in gang zetten. Het duurt even voordat de hele machinerie is opgetuigd en getraind op deze nieuwe vijand.

Zodra het immuunsysteem eenmaal is getraind op het herkennen van de nieuwe vijand, blijft het de kenmerken van die vijand onthouden. Afhankelijk van de vijand zal die herinnering enkele jaren tot zelfs levenslang standhouden.

 

Bij passieve immunisatie worden geen ziekteverwekkers of delen daarvan ingespoten, maar krijg je direct de antistoffen ingespoten die een getraind immuunsysteem normaal gesproken zelf zou maken.

Die antistoffen werken prima tegen de ziekteverwekker, dus je bent beschermd. Maar de antistoffen zijn ingespoten, het lichaam maakt ze niet zelf aan. Zodra de antistoffen via de natuurlijke weg uit het lichaam verdwijnen, is ook je bescherming verdwenen.

 

Actieve immunisatie
    Voordeel: werkt langdurig omdat het lichaam getraind wordt
    Nadeel: het duurt een tijdje voordat het lichaam getraind is

Passieve immunisatie
    Voordeel: werkt ogenblikkelijk omdat de antistoffen direct in je lichaam zitten
    Nadeel: de antistoffen verdwijnen vanzelf en worden niet meer aangevuld