Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Ik heb grote moeite om mijn verstandelijke handicap te accepteren. Wat moet ik doen?

Ik ben geboren met een verstandelijke handicap en dit kan ik helemaal niet accepteren. Gewoon het idee dat ik nooit meer zal leren dan een kind van een jaar of 12 ofzo... Ik ben ook vaak jaloers op het feit dat veel mensen meer kunnen dan ik en eerlijk gezegd vind ik mezelf ook heel dom. Heel vaak word ik er knettergek van! Weet iemand een manier om ermee om te leren gaan? Alvast heel erg bedankt!!!

Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
in: Ziekten
Geef jouw antwoord
0 / 2500
Geef Antwoord

Het beste antwoord

Als jou nog niet helemaal duidelijk is, wat precies de gevolgen zijn voor jou in gedrag en handelen betreffende je handicap, dan lijkt het me raadzaam met een deskundige op dit gebied te gaan praten. Laat jezelf heel goed voorlichten en uitleggen wat wel en wat niet kan. Inzicht in jezelf is ontzettend belangrijk en is een deel van de acceptatie.

Daarbij: niemand is gelijk aan een ander. Onderzoeken gaan uit van gemiddelden en geen mens is een gemiddelde. Jij bent jij met jouw eigen specifieke mogelijkheden en onmogelijkheden: jij bent uniek! Als er dus gezegd wordt, dat je nooit meer zal leren dan een kind van 12: neem dat met een korreltje zout. Als ik jouw teksten lees, dan zie ik niet het schrijf- en denkvermogen van een kind van 12.....

Accepteren/aanvaarden is best een ingewikkeld proces en heeft tijd nodig.
- vermijd niet het voelen van je gedachten en gevoelens. Registreer ze bewust, maar ga er niet in mee. Bekijk ze als het ware van een afstandje, alsof je een vriend bent van jou. Dat kan voorkomen, dat je in het vechten met jezelf en de slachtofferrol vervalt.
- ervaar je gevoelens en gedachten zo objectief mogeijk. Het zijn namelijk geen feiten, ze zijn subjectief. Ze zijn niet "de waarheid".
- Zaken zijn zoals ze op dit moment zijn. Jij bent geboren met een verstandelijke beperking en je daartegen verzetten heeft geen zin. Dat is namelijk de realiteit voor jou. Achter gedachten als "ik ben dom" en "anderen zijn beter dan ik" zit vaak het idee: ik had die handicap niet moeten hebben of het had zo mooi geweest als ik anders zou zijn..... feit is, dat dit niet zo is en dat jij bent die je bent, met alles wat bij jou hoort en jou maakt tot jij: een uniek wezen in deze wereld. Er is er maar 1 van jou!
- Gedachten zijn zeer belangrijk. Die kunnen je maken en breken. Het mooie is, dat JIJ ze denkt en dat JIJ dus ook anders kunt gaan leren omgaan daarmee. Je kunt leren om ze helpend te maken voor jezelf, in plaats van afbrekend. Niet simpel trouwens.

Misschien heb je iets aan onderstaande sites:
Over leren accepteren, hoe doe je dat?
http://www.simplifylife.nl/overview.php?cid=415

Over het werken met de 5 G's: Gebeurtenis, Gedachten, Gevoel, Gedrag, Gevolg en in die volgorde.
http://www.josdouma.nl/pneumapastoraat/gschema.pdf

Over het bewust omgaan met o.a. je gedachten en nog veeeeel meer:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Mindfulness
Hier worden veel cursussen in gegeven.

Zie verder in onderstaande reactie.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden

Andere antwoorden (7)

Je kunt het zien als een beperking, maar bekijk eens de mogelijkheden, dingen die je wel kunt.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
verstandelijke handicap of niet, je stelt je vraag duidelijk en onberispelijk.
onderschat jezelf niet.
praat hierover met vrienden, familie zo mogelijk.
anders naar een psycholoog die je kan helpen, dit gaat via de huisarts.
12 jaar geleden
Verstand is ook maar een IQ cyfer.
In het leven bereik je meer met EQ, doorzettingsvermogen, eerlijkheid en realisme.
En ík denk dat jij die kwaliteiten in (meer dan) voldoende mate bezit. Wat denk jij?
Als je je dan ook nog goed verzorgd wb uiterlijk en welbespraakt ( dus niet de tegenwoordige straattaal, als 'die meisje en me moeder etc.)?opstelt, dan ben je een aanwinst voor de maatschappij, een goed voorbeeld, een geschikte sollicitant, kortom, dan tel je hartstikke mee.
Richt je dus op je kwaliteiten!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Je schrijft perfect Nederlands. Je hebt kennelijk een heel goed taalgevoel en taalbegrip. Misschien kun je daar iets mee gaan doen. Als je iets doet waar je goed in bent kun je je handicap misschien beter aanvaarden en er beter mee omgaan.
Bovendien denk ik dat je heel veel dingen nog kunt leren mede door dat goede taalgevoel en taalbegrip.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Niemand is perfect hoe hoog het iq ook is. Ik heb verschillende iq testen gedaan, allemaal vakjes met figuurtjes in verschillende vormen die je op volgorde moet leggen, ik vind mezelf absoluut niet dom maar ik vind mezelf ook niet dom dat ik die spelletjes niet snap, ik snap uberhaupt niet wat het nut ervan is.
Mensen die echt hoog scoren hoeven nog niet slim te zijn. Je kan mensen hebben die een land kunnen regeren of gebouwen kunnen tekenen en berekenen, of directeur zijn van een beleggingsinstantie, maar als je geen respect voor anderen hebt, niet de moeite neemt om iemand te begrijpen, niet van mensen kunt houden en niet kan geven en nemen dan heb je pas echt een handicap.

Jij bent geen koningin, minister of directeur maar je kan wel van mensen houden, mensen respecteren, zelfs mensen die jou niet zouden respecteren, waarom kan je jezelf niet respecteren? Accepteer het, zie het niet als handicap, maar een beperking. Iedereen heeft een beperking, ik kan 1 arm niet bewegen, zal nooit motor kunnen rijden hoe graag ook, nooit kapster kunnen worden, nooit dwarsfluit kunnen spelen, alleen accepteren is een mogelijkheid. En omdat ik dat gedaan heb en ermee om kan gaan kan een ander dat ook beter. Het is voor een ander pas moeilijk om te zien hoe jij eronder lijdt. Maak van een mag geen olifant.

Je bent vast een heel lief persoon, dat telt!

Toegevoegd na 9 minuten:
En zie: ik maakte een spelfout, jij daarentegen niet, ieder zijn talenten!

Laatste regel: mag is mug.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ten eerste moet je je zelf altijd accepteren hoe je bent. Iedereen is uniek. Bij jouw vraag komen er voor mij wel een paar vragen naar boven. Hoe oud ben je (voor veel mensen misschien irrelevant), zit je op school heb je hobby's, heb je een baan etc etct etc . Wat ik daarmee bedoel is dat als je een baan hebt en je er gelukkig mee bent, dan is er absoluut niet om over te schamen. Iedereen heeft zijn specialiteiten. Iets wat voortkomt uit wat hij graag doet tot aan een hobby. Als je van je hobby je werk hebt gemaakt, dan heb je voor mijn idee al een hele goede keuze gemaakt en een goede rede om gelukkig te zijn. En dus geen rede om je te schamen. Wees sterk en wees je sterk. De mensen die je accepteren hoe je bent en diegene die je het gunnen om je lekker te voelen met wat je doet, dat zijn vrienden. Ben zoals je bent en schaam je nooit voor je zelf.
Sterkte!

Toegevoegd na 2 minuten:
Over spellingfouten en zinsbouw gesproken... Ik bak er ook wat van om deze tijd van de dag...
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Accepteren van iets dat je heb of niet heb is lastig.
De melding dat je een beperking hebt of niet normaal bent is hard en niet leuk.
Er zijn mensen niet accepteren dat hun vader of moeder dood is of ooit dood zal gaan.
Acceptatie is een soort van rouw proces.

Ik heb niet de antwoord hoe het beter kunt accepteren en misschien kun wel accepteren dat het op dit moment nog niet accepteert.

Je mag nog verdrietig zijn dat deze beperking hebt of zelfs boos om zijn.
Het leven is soms niet eerlijk.

Je mag wel trots op zijn dat je de vraag foutloos hebt opgeschreven. En op de zaken die wel goed gaan. En zorg er voor dat dingen doet in je leven waar je trots op kunt zijn.

Overigens volgens zijn vrouw is Prins Willem-Alexander een beetje dom. Dus hij onze koning kan worden en accepteren dat hij een beetje dom is. Dan is misschien ook voor ons het gewone volk ook een kans.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Deel jouw antwoord
0 / 2500
Geef Antwoord
logo van Kompas Publishing

GoeieVraag.nl is onderdeel van Kompas Publishing