Hoeveel soorten & wat voor verschillende soorten behandelingen zijn er allemaal voor eetstoornissen ?

Dit klopt helemaal.+Plus dus.
Bij mij is het allemaal van toepassing,ik ben onder behandeling van een diëtiste,psycholoog en psychiater(ja,allebei),ik ben opgenomen geweest in het ziekenhuis(vanwege hartritmestoornissen en extreem Kalium tekort-wat dodelijk kan zijn)en heb opnames achter de rug in div.klinieken(voor eetstoornissen)
Helaas val ik (thuis)steeds weer terug in een anorectisch eetpatroon.

Heeeej Laurena, leuk je weer te lezen!!
Dank je wel.
Babystapje voor babystapje hè; ook terugval hoort bij het leerproces om vooruit te komen!!!
Je bent niet de enige; kijk maar es naar Oprah.... die heeft alle mogelijkheden en geld om alle hulp te krijgen die ze nodig heeft voor haar eetstoornis.... en ze heeft er ook problemen mee.
Eetstoornissen zijn gewoon ontzettend moeilijk onder controle te krijgen. Ook ik weet er alles van :-(
Maar: we zijn kanjers en gaan gewoon door met de babysteps, want JUIST wij zijn zeer (wils)krachtig en sterk, met een enorm uithouding- en doorzettingsvermogen!!!

Dat mag je vinden, maar ik lees dat niet in de vraag.
Het staat je vrij zelf dat antwoord te geven!

@eNdEmiOn: van waaruit dan deze kritiek? 1. Ik geef je al aan, hoe ik de vraag heb geïnterpreteerd. Dat hoef je niet met me eens te zijn, ook dat heb ik aangegeven. We leven in een vrij land!
2. Nergens in de regelementen van GV staat, dat een antwoord pas goed is als het bestaat uit meer dan ongeveer 10 regeltjes. Ik schreef ook, dat het je vrij staat een beter antwoord te geven. Dat kan je niet schrijf je; dan zijn we toch klaar?
3. Het is niet aan jou, maar aan de vraagsteller, of hij/zij iets kan met mijn antwoord. Heel fijn als dat zo is, heel jammer als dat niet zo is. Als hij/zij verdere vragen heeft, dan lees ik die graag. Misschien kan ik ze beantwoorden.

Dit is een prima antwoord hoor.
Als er een diagnose is gesteld,zoals bij mij de diagnose Anorexia Nervosa,gaan de behandelende artsen verder kijken welke behandeling nodig is.
In mijn geval moest ik eerst naar een algemeen ziekenhuis omdat mijn lichamelijke conditie door ondervoeding en ondergewicht levensbedreigend was geworden.
Er er is toen ook een verzoek ingediend voor een intake gesprek bij een kliniek voor Eetstoornissen.
Ik was daarvoor ook al in dagbehandeling voor mijn eetstoornis.
Het wordt individueel bepaalt,je kan(of je ouders) niet zelf beslissen of je wordt opgenomen of behandeld.
En de mogelijkheden in dit antwoord kloppen gewoon.
Het ligt aan de situatie van de patiënt wat van toepassing is.

Met je eens: binnen de verschillende mogelijke, zeer diverse behandelingen wordt gekeken naar het individu. Er zijn ook zeker combinaties mogelijk. Maar dat schreef ik ook al in mijn antwoord ;-)
Thanx!

Ja,hoor,gewoon goed antwoord,wat ik ook al eerder zei.
En nog bedankt voor je eerdere reactie.
Ik blijf zeker doorzetten,maar soms zie ik het gewoon niet meer zitten.
Vooral omdat ik thuis steeds terugval en mijn moeder het momenteel niet meer aankan en zich schuldig voelt.
Ik weet niet beter dan dat ze altijd met lijnen en calorieën bezig(al vanaf dat ik me kan herinneren zelfs)is en dat heeft ze schijnbaar ook op mij overgebracht.
Ik wist al heel jong waar veel calorieën inzitten.
Maar ik neem haar niks kwalijk.
Maar het maakt alles nog moelijker momenteel..:(

Ik weet je leeftijd niet, maar is het dan misschien een idee om zelfstandig te gaan wonen?

Misschien wil je mijn laatste reactie nog eens doorlezen, daar staan mijn antwoorden al.
Puntjes zeggen mij helemaal niks, daar ben ik niet voor op GV en ik ben zelf tevreden met het door mij gegeven antwoord. Dat ik per ongeluk deze keer de eerste ben is toeval.
Ik sluit van mijn kant nu deze discussie.

Wendy, ik heb de mogelijkheid gehad om een tijdje opgenomen te worden in een (begeleide)woongroep voor jongeren met psychische problemen.
Ik ben er zelfs een kijkje gaan nemen met 1 van mijn behandelaars.
Maar ik hoorde dat ik dan verplicht was 3x per dag bij de maaltijden te verschijnen,en dat kan ik echt niet.
Bovendien was ik toch op mezelf aangewezen omdat de eetstoornis niet wordt behandeld(werd zo letterlijk gezegd)
Ze hadden al een kamer voor me(er was een gezamelijke woonkamer+keuken),dus je had wel een eigen plekje,maar ik zag het echt niet zitten.
Er is echt niet altijd zomaar een behandeling te vinden.
Een vriendinnetje van me die zowel Anorexia en Boulimia had ,heeft met een overdosis medicatie een eind aan haar leven gemaakt omdat ze beweerden dat ze niet wisten wat ze nog konden doen voor haar.Ze was wanhopig hier door en wilde en kon niet meer.Ze woog nog maar 31 kilo en at letterlijk helemaal niks meer.Ze dronk alleen nog thee.
Ze was zelfs (verplicht)opgenomen in een kliniek voor eetstoornissen op verzoek van haar ouders,en dan sturen ze iemand gewoon naar huis.
Het is echt moeilijk de juiste behandeling te vinden omdat eetstoornissen zo complex zijn.

Heel moeilijk allemaal.... en afschuwelijk van je vriendin. Je had er toen ook over geschreven op GV, dat weet ik nog.