Hoe kun je mensen die je voor het eerst ziet, op een vriendelijke en snelle manier duidelijk maken dat je een communicatiestoornis hebt?
Een vriendin van me heeft een communicatiestoornis. Ik zelf merk het bijna niet omdat we elkaar goed kennen, en omdat ze er bij mij niet zoveel last van heeft. Als we samen over straat lopen en we bekenden van mij tegenkomen, (die zij niet kent) slaat ze dicht. Als ze haar iets vragen, zegt ze vaak, ja of weet ik niet, terwijl ik zeker weet dat ze dat wel weet of in ieder geval een langer/beter/duidelijker antwoord op de vraag heeft. Zelf zegt ze dit dagelijks een aantal keer mee te maken. Ze heeft er al veel aan proberen te doen, maar het lukt haar niet om tijdens zo'n gesprek "normaal" te communiseren. Ze zou niets liever willen dan bij elk gesprek met een onbekenden, in het begin van het gesprek, in 1 zin, die gesprekspartner duidelijk maken dat ze een communicatiestoornis heeft, en liever niets zegt. Maar dan op zo'n manier dat ze haar niet raar aankijken met een uitstraling van; "WAT, is dit een grap of ben jij echt zo" Ik denk dat iedereen wel begrijpt dat je (bij je nieuwe collega's, in de kroeg, eventuele schoonouders of gewoon op straat) niet meteen kunt zeggen; hoi, ik ben mientje. Ik heb een communicatiestoornis, dus ik praat liever niet. Hoe kun je dit goed/mooi/kort/snel verwoorden? Bedankt voor de reacties.
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.