Wat is diabetes precies?

Diabetes mellitus (letterlijk 'zoete doorstroming') is een aandoening die wordt gekenmerkt door herhaaldelijk verhoogde bloedglucosewaarden (hyperglykemie). De term suikerziekte (en in de volksmond suiker) wordt ook wel gebruikt, maar wordt door sommigen afgeraden omdat deze verkeerde associaties zou oproepen, zoals dat diabetes zou ontstaan door te veel suiker te eten, of dat men geen suiker zou mogen eten als men diabetes heeft. Hoe hoog de bloedglucosewaarden precies moeten zijn en onder welke omstandigheden die metingen moeten worden gedaan is internationaal vastgelegd in afspraken, die per land soms iets kunnen verschillen. De continue hyperglykemie veroorzaakt, als hij hoog genoeg is, glucosurie (suikerverlies via de urine) wat in ernstige gevallen een merkbare polyurie (veel urineren) zowel als polydipsie (veel drinken) ten gevolge heeft. Uiteindelijk kan een langdurige hyperglykemie of een te hoge hyperglykemie leiden tot coma als dit niet op tijd herkend en behandeld wordt.

Diabetes heet ook wel suikerziekte. De officiële naam is diabetes mellitus.

Bij diabetes kan het lichaam de bloedsuiker niet meer goed houden. Normaal regelt het lichaam de bloedsuikerspiegel heel precies, met het hormoon insuline. Mensen met diabetes maken zelf geen insuline meer, of hun lichaam reageert niet meer op de insuline. Dat hangt af van de soort diabetes.

Als insuline zijn werk niet kan doen, loopt de bloedsuiker veel te hoog op. Als er lang veel suiker in het bloed zit, is dat erg ongezond. Daarom is het belangrijk om diabetes zo snel mogelijk en goed te behandelen. Naast het probleem met bloedsuiker zijn ook vaak het cholesterol en de bloeddruk te hoog

Voor verdere uitgebreide informatie, lees de link.

Diabetes is een stofwisselingsziekte waarbij het lichaam niet meer in staat is om zelfstandig glucose (suiker) uit voeding te verwerken. Diabetes ontstaat als het lichaam geen of onvoldoende insuline aanmaakt. Ook kan de insuline soms zijn werk niet goed doen in het lichaam. Doordat de insuline haar werk niet goed doet of kan doen, raakt de bloedsuikerspiegel (of bloedglucosespiegel) uit evenwicht: de hoeveelheid suiker in het bloed wordt te laag of te hoog. Een te lage bloedsuikerspiegel leidt tot futloosheid en vermoeidheid. Een te hoge bloedsuikerspiegel kan leiden tot beschadigingen van verschillende weefsels in het lichaam.


Via voedsel zoals suiker, fruit, melk, brood, aardappelen en sommige groenten, krijgen we koolhydraten binnen. In het lichaam worden deze koolhydraten omgezet in glucose (suiker). Glucose is de belangrijkste brandstof voor de cellen van het lichaam en moet uit het bloed worden opgenomen in deze cellen. Insuline is het hormoon dat ervoor zorgt dat glucose door de cellen in het lichaam kan worden opgenomen.


Insuline wordt gemaakt in de alvleesklier. Dat is een langwerpig orgaan dat achter de maag ligt. De alvleesklier geeft de insuline af aan het bloed zodra dat nodig is, dat wil zeggen wanneer er meer glucose in het bloed komt. De hoeveelheid insuline die de alvleesklier afgeeft aan het bloed, hangt af van de hoeveelheid glucose die er op dat moment in het bloed zit. Als er veel glucose in het bloed komt, bijvoorbeeld na een maaltijd, gaat de alvleesklier meer insuline aanmaken om de glucose bij zoveel mogelijk lichaamscellen te laten komen. Als er weinig of geen glucose in het bloed komt en het bloedglucosegehalte is laag, dan wordt er maar weinig insuline gemaakt. Er is dus steeds een evenwicht tussen glucosegehalte in het bloed en insuline. Door dit verfijnde systeem zorgt het lichaam ervoor dat bij gezonde mensen het bloedglucosegehalte tussen de 4 en 9 mmol/l (millimol per liter) blijft.


Wanneer de alvleesklier geen of te weinig insuline maakt, wordt de bloedglucosespiegel te hoog en is er sprake van diabetes mellitus. De belangrijkste klachten daarbij zijn veel plassen, dorst en moeheid. De grote hoeveelheden urine ontstaan doordat het lichaam probeert het teveel aan glucose in het bloed via de nieren samen met vocht uit te scheiden. Dit gaat met veel vochtverlies gepaard, wat tot dorst leidt.

Toegevoegd na 2 minuten:
http://www.vragenoverdiabetes.nl/content/diabetes/diabetes.asp

Nog een aanvulling. Diabetes is niet te genezen.

simpel gezegd ontbreekt er( of zijn er te weinig) 'Sleutels' om je cellen toegang te geven tot suiker. Of omdat deze sleutels niet meer werken op je cellen.

Deze sleutel is Insuline.

Er zijn verschillende mogelijkheden waarom er te weinig insuline is, of waarom je lichaam insuline niet meer herkent als sleutel.

Een mogelijkheid is, dat je immuunsysteem ( wat ziekteverwekkers opruimt) de cellen aanvalt die de insuline maken. Je kunt je voorstellen dat dit een tekort aan insuline kan geven.

Een ongevoeligheid voor de insuline kan o.a. komen door obesitas, of ouderdom.

Er zijn meerdere soorten diabetes, maar om het simpel te houden twee hoofdvormen, type 1 en type 2. Ze hebben als overeenkomst dat diabetes een verstoring is van de verwerking van koolhydraten, oftewel suikers, door het lichaam. Vandaar dat diabetes ook wel ‘suikerziekte’ wordt genoemd.

Bij diabetes type 1 wordt er geen insuline door het lichaam aangemaakt waardoor er geen suikers kunnen worden verwerkt. Die worden onder andere uitgescheiden door de nieren en de urine, waar de naam ‘diabetes mellitus’ oftewel ‘zoete doorstroming’ vandaan komt. Tot nu toe is diabetes type 1 alleen maar te behandelen met insuline, die op de een of andere manier geïnjecteerd moet worden

Diabetes type 2 is in eerste instantie een verminderde gevoeligheid voor insuline. Daardoor wordt er meer insuline aangemaakt om het euvel op te vangen maar dat kost het lichaam steeds meer moeite. Het wordt moeilijker om koolhydraten te verbranden, waardoor ze makkelijker in vet worden opgeslagen en ontstaan lichamelijke klachten, zoals vetzucht, aantasting van de zenuwen en een hoger risico op hart- en vaatziekten. De aanmaak van insuline kan wel worden gestimuleerd maar op de duur wordt er ook minder insuline aangemaakt waardoor die via injecties aangevuld moet worden.

Type 1 is tot nu toe niet te genezen. Type 2 in feite ook niet maar met de nodige moeite kan iemand die insuline injecteert nog wel terug naar alleen maar pillen en iemand die pillen gebruikt op dito wijze naar een gezonder eetpatroon. Hoe dan? Door gewichtscontrole, in verreweg de meeste gevallen door af te vallen.

In feite bereik je daarmee dat insulineresistentie teruggedrongen wordt. Mijns inziens zou dat ook precies het doel moeten zijn in plaats van puur te streven naar gewichtsverlies. Maar goed, het resultaat komt meestal op hetzelfde neer. Dat bereik je het beste door geraffineerde koolhydraten te vermijden, evenals alle frisdranken en vruchtensappen. Vervang ze door volwaardig voedsel als volkorenbrood en dergelijk voedsel en maak veel meer zelf. Dat scheelt alleen al scheppen geraffineerde suikers, in tegenstelling tot wat vaak beweerd wordt, de feitelijke oorzaak van diabetes type 2.

Toegevoegd na 9 uur:
Nog even voor de volledigheid: bij diabetes type 1 is de afstemming tussen de hoeveelheid ingenomen koolhydraten en de hoeveelheid te spuiten insuline erg belangrijk. Een glas cola of een stukje taart mag, maar leidt al snel tot aanpassing van de dosering. Ook kan dat n.a.v. een druppel bloed uit de vinger, de bloedglucose.