als verslaving een ziekte is, is de verzekering verplcht de kosten te betalen?

Nee, dit lijkt me niet.
Zou trouwens wel handig zijn hoor.
Ik ben verslaafd aan roken, dan zou de verzekering mijn sigaretten moeten betalen.

Iemand die verslaafd is aan ijs kan dan op kosten van de verzekering op een terrasje ijs gaan eten.

Als je verzekering vind die dit soort dingen betaald, laat het even weten, want dan is het misschien tijd om over te stappen.

Ik denk dat jij bedoeld,of de verzekering moet betalen als jij er ziek van wordt,als dat zo is,dan worden de kosten daar van, meestal betaald door de verzekering.

Een verzekering is verplicht om die kosten te vergoeden die volgens de polisvoorwaarden vergoed worden. Ik neem aan dat je het in dit geval hebt over de zorgverzekering? De overheid stelt elk jaar vast welke behandelingen er worden opgenomen in het basispakket. Voor de aanvullende pakketten mogen zorgverzekeraars dit zelf bepalen.

Het is niet zo dat elke behandeling vergoed wordt wanneer iemand lijdt aan een erkende ziekte. Zo is reuma een ziekte, maar sinds dit jaar wordt voor (ontstekings)reuma de fysiotherapie niet meer vergoed vanuit het basispakket. De reden daarvoor is dat er onderzoeken zijn die laten zien dat bij ontstekingsreuma fysiotherapie niet altijd een meerwaarde heeft. Ook wordt bijvoorbeeld niet alle medicatie vergoed door de zorgverzekering. Paracetamol bijvoorbeeld wordt niet vergoed, ongeacht of iemand pijn heeft door een erkende ziekte of niet. Een diagnose, en of iets al dan niet als ziekte wordt aangemerkt, bepaalt dus niet of bepaalde kosten worden vergoed: dat doen de polisvoorwaarden van je verzekering.

Voor verslaving geldt trouwens hetzelfde als voor andere klachten: als psychologische of medische zorg nodig is vanwege verslaving, wordt verzekerde zorg vergoed. Specifiek voor een verslaving geldt dat bepaalde gespecialiseerde verslavingszorg ook (geheel of gedeeltelijk) vergoed wordt door zorgverzekeraars.

Het ontslag is een ander punt. Iemand mag niet ontslagen worden tijdens een ziekteperiode, anders dan aan het einde van de twee jaar die staan voor reïntegratie en waarna bij voortdurende ziekte een WIA-beoordeling volgt. Echter, de werknemer moet zich natuurlijk wel houden aan de regels die gelden binnen deze wet. Als een verslaafde werknemer zich ziek meldt om bijvoorbeeld opgenomen te kunnen worden in een verslavingskliniek, en de bedrijfsarts vindt inderdaad dat de werknemer door ziekte niet in staat is om te werken, dan mag hij niet zomaar worden ontslagen. Maar wanneer iemand als gevolg van een verslaving allerlei probleemgedrag vertoont en bijvoorbeeld gewoon niet op komt dagen op zijn werk, en zich niet houdt aan de regels, dan wordt het een ingewikkelder verhaal. Ik denk dat het in zo'n situatie niet zal lukken om een ontslag succesvol aan te vechten op grond van het feit dat de gemaakte overtredingen het gevolg zijn van een ziekte. Ook een zieke werknemer is immers verantwoordelijk voor zijn acties.

Voor het afkicken ja ; daar hebben zeker meerdere ziektekostenverzekeringen middelen voor. Uiteraard is de verzekering (lees : maatschappij) natuurlijk niet verantwoordelijk voor het voeden van je verslaving i.e. het in stand houden van je ziekte. Maar dat snap je zelf ook wel.

Je kunt normaliter niet ontslagen worden als je ziek bent, maar in het geval van verslaving ligt dat net effe anders ; dan wordt je feitelijk ontslagen vanwege het gebruik van bepaalde middelen die je ziek MAKEN, en je je ziekte bewust in stand houdt. En dat mag wel degelijk. Je kunt in die omstandigheden tenslotte je werk niet doen.
Een alcoholist, bijvoorbeeld, mag vanwege zijn alcoholisme niet ontslagen worden, maar wel als die dronken op zijn werk verschijnt of zijn werk slecht doet vanwege de drank. Net zoals een niet-alcoholist die regelmatig te diep in het glaasje kijkt daarvoor de wacht aangezegd kan worden.

Dat verslaving een ziekte is, is geen vrijbrief om verslaafd te blijven en middelen te gebruiken die de ziekte bevorderen. Je hebt daar een zeer grote eigen verantwoordelijkheid in. Je mag de 'ziekte' wel hebben, maar dat niet als een gegeven beschouwen om je vervolgens bij neer te leggen. Althans ; maatschappelijk gezien is dat zeer ongewenst en heeft grote consequenties.