Waarom wordt een beenmergpunctie niet onder narcose gedaan? Je hoort altijd dat het zeer pijnlijk is.

Dat is een bezuinigingskwestie.
Kinderen inder de 12-14 worden doorgaans wel met een roesje door deze ingreep heen geholpen.
Narcose is vrij kostbaar en vergt een operatiekamer.
Ik denk dat als alle specialisten deze ingreep zelf zouden ondergaan zelf snel tot de conclusie komen dat je dan even "weg "gemaakt zou moeten worden.
Wel zijn er nu nieuwere methoden die vooral het nemen van een biopt minder pijnlijk maken, het opzuigen van het beenmerg zelf is niet te verdoven en is pijnlijk omdat er door onderdruk in de botholte beenmerg opgezogen wordt.
met lachgas oid zou dit al veel draaglijker gemaakt kunnen worden en veel mensen lopen een trauma op door de beenmergpuncties, wat vermeden kan worden door goede anesthesie.
Om het kostenaspect en het (geringe) risico van anesthesie wordt alleen plaatselijk verdoofd wat beslist onvoldoende is.
Met dalmadorm ed. zou de ingreep ook al draaglijker zijn.
Het argument is dat de ingreep relatief kort duurt, de naald (of beter botboor) zit 1-2 minuten in je lichaam.
Zelf pleit ik ook voor anesthesie, mensen bij wie dit onderzoek nodig is hebben geen verdere belasting nodig, in tegendeel.
Nu pas krijgen mensen bij een bevalling een ruggenprik, wat voor de helsdeuren weggehaald moest worden terwijl in vele landen dit al jaren de praktijk was.
Ook voor een cristapunctie zou mogelijk een ruggenprikanesthesie mogelijk zijn.
Patienten zouden zich moeten verenigen om dit af te
dwingen.
Bij patienten de zeer angstig zijn voor pijn of niet cooperatief (kunnen) zijn wordt wel (net als bij kinderen)
algehele anesthesie ingezet.
Na een beenmergpunctie behoren niet weinigen tot die categorie.
Dus vragen om algehele anesthesie is een aanrader.
Helaas ben ik een ervarinsdeskundige.