als een kind de ziekte van pfeiffer heeft, kan je hem/haar dan naar school laten gaan?

Het virus bevindt zich in het speeksel van iemand die besmet is. Door direct contact (zoenen) kan het virus in de mond van een ander terechtkomen (vandaar ook wel de naam ‘kissing disease’). Besmetting kan ook plaatsvinden door te eten en te drinken met bestek en bekers die gebruikt zijn door iemand die besmet is. Ook door speelgoed of potloden in de mond te steken kan besmetting optreden.
Mensen kunnen vanaf één week na de besmetting gedurende lange tijd (tot 18 maanden) het virus uitscheiden en anderen besmetten. Wie eenmaal besmet is blijft het virus bij zich dragen en kan besmettelijk zijn voor anderen wanneer het virus weer de kop opsteekt en tot ziekte leidt.
Iedereen kan in contact komen met het virus en ziek worden. Dat gebeurt vooral bij jonge kinderen en jongeren, maar besmetting kan ook op latere leeftijd plaatsvinden.
Extra alertheid op goede hygiëne kan de kans op verspreiding verminderen:
• Laat het patiëntje een eigen beker en bestek gebruiken. Een jaar lang moet niemand anders bestek en beker van iemand met Pfeiffer gebruiken.
• De leidsters moeten hun handen wassen na het verschonen van kinderen.
• Speelgoed dat in de mond gestopt kan worden moet regelmatig goed schoon worden gemaakt.
• Leer de kinderen om bij hoesten en niezen een papieren zakdoek voor de mond en neus te houden, en die na dat eenmalige gebruik weg te gooien.

Mensen met de ziekte van Pfeiffer die zich goed voelen kunnen gewoon naar kindercentrum, school of werk. Informeer de leiding, zodat zij extra kunnen letten op de hygiëne.
Kinderen die contact hebben gehad met een kind met de ziekte van Pfeiffer kunnen al besmet zijn. Thuishouden helpt niet om de ziekte te voorkomen.