Heb ik een smetvrees? (zie beschrijving)?

Question

Ik ben niet snel bang om ziek te worden, integendeel ik ben BIJNA NOOIT ziek. Maar ik vind dingen meteen heel goor en vies.
Ik vind dieren echt super goor, ik kan er niet tegen en ik vindt hun haar/ vacht echt heel vies. Als ik dicht bij een dier in de buurt kom, dan heb ik het gevoel dat ik me heel erg vies voel en moet douchen. Hun vacht aaien/aanraken zal ik zelf voor geen millioen doen. IK vind dat echt super vies.
Bepaalde mensen die dicht bij mij gaan zitten vind ik niet fijn en heb ik het gevoel dat ik erg moet jeuken.
Als we bijvoorbeeld in een restaurant zijn vind ik het bestek en het glas erg vies om van te eten/ drinken, want andere mensen hebben er ook aan gezeten.Van mensen die niet naar parfum ruiken of transpireren krijg ik erg buikpijn van. Ik vind het vies om andere mensen aan te raken bijv. hun haar. Of mensen die spullen van me lenen, bijv. een kam, drinkfles, make-up. Mensen die hun handen niet wassen na een toiletbezoek haat ik.
Melk en vlees vind ik erg vies als ik moet denken dat het van een dier afkomstig is.

Kort gezegd ik vind alles heel snel vies en goor. Overdrijf ik nu of heb ik een smetvrees (al vind ik het zelf van niet)
Of is dit gewoon iets normaals of ben ik een echte super grote aansteller. Dit viel me pas op nadat veel mensen over me zeurde en normaal moest doen. Wat kan ik hier aan doen?

 · Answer

Het wordt tijd dat je hier wat aan gaat doen, want dit klinkt niet gezond.

Dat mensen soms vies van iets zijn is heel normaal, maar wat jij omschrijft neigt inderdaad naar smetvrees.

Zoek hulp!

 · Answer

Het valt nu waarschijnlijk nog wel mee, maar je moet wel oppassen dat het niet erger wordt! Als je echt alles vies gaat vinden heb je wel een probleem. Dus probeer jezelf te dwingen om toch is een dier aan te raken (en daarna gewoon je handen te wassen).

 · Answer

Of je smet vrees hebt of niet is niet zo belangrijk, Heb je er last van? 
Zelf blijkbaar niet, maar je omgeving vind wel dat je te ver gaat.

Zolang je er zelf geen last van hebt zou ik me er niet druk over maken, pas als het je leven gaat beheersen is het tijd om in te grijpen.

Ik kan natuurlijk wel gaan antwoorden dat het allemaal sterk overdreven is zoals jij reageert, maar dat zie jij toch anders en dat maakt verder niets uit natuurlijk.
Pas als je bv niet meer uit eten wil omdat je het bestek vies vind zou ik er toch eens mee naar de huisarts gaan, of misschien is voor jou de oplossing wel om je bestek even op te poetsen met je servet, ook prima.   
Dus zolang het geen probleem is om een normaal leven te lijden, is er niets aan de hand

amigo · Answer

Ik las de gegeven antwoorden en dacht eerst ook: absoluut smetvrees maar zolang je er zelf geen last van hebt, niks aan de hand. Echter: ik zou toch nu al hulp zoeken als ik jou was VOOR je in een isolement raakt omdat je a) nergens meer heen kunt omdat alles vies is voor je en b) je het commentaar van de mensen om je heen zo zat wordt dat je je gaat afsluiten van je vrienden en familie.
Voor jou is het "gewoon" zoals het nu is maar je leven wordt makkelijker als je meer bent ("viezer" in jouw ogen nu) zoals alle anderen
sterkte!!

 · Answer

Ik ben het met mijn voorgangers eens. Het is aan jezelf of je er wat aan wilt doen of dat je er daadwerkelijk mee kan leven. Als buitenstaander vind ik toch dat je er voorzichtig eens met je huisarts over moet  praten. Ik vind het ook storend dat de mensen om je heen je een zeur vinden en dat ze je niet serieus lijken te nemen. Hoe staan je ouders hier tegenover? Ik vind een goed gesprek op zijn minst heel belangrijk. Het gaat om jouw geestelijk welzijn want dit kan misschien later je sociale leven beperken. Sterkte!

 · Answer

Wanneer het voor jou persoonlijk leiden word, is het tijd om een therapeut op te zoeken. Als het jou verder niet vervelend is, is er niets aan de hand

 · Answer

wel, tegenwoordig plakken ze op alles een etiket en bij jou zou dat natuurlijk 'smetvrees" kunnen worden maar dat eigenlijk niet belangrijk. Misschien ben je supernetjes opgevoed en hebben je ouders je heel erg willen beschermen? of ben je misschien niet zoveel aangeraakt als kind?
waar het ook vandaan komt, ik kan me voorstellen dat het voor jou een schok was dat anderen op je reageerden. maar dat is nu juist zo leuk aan de "ander" : hij leert ons meer over onszelf en zo kunnen wij groeien. maar hoe dan ook: aanvaard dat stukje van jezelf want dat is de eerste stap naar groei en evolutie, er is niks mis met je, het is gewoon een eigenschap die misschien iets te sterk ontwikkeld is.
ps
een goede remedie hiervoor zijn bachbloesems, nl. "crab apple". dat is geen paardenmiddel maar brengt je op een heel zachte manier dichter bij jezelf.

Heb ik een smetvrees? (zie beschrijving)?

Antwoorden (7)

Weet jij het beter..?