Ik kan me niet goed beheersen als mijn stiefvader of - moeder erbij zijn, wat moet ik doen?

Het uitzitten. Vaak is het de leeftijd en gaat het over.
Je kan altijd weglopen naar je eigen kamer.

Praten!!!!

Ik lees uit jouw stukje wat frustratie af!
Blijf dit niet opkroppen, maar praat erover met iemand die jij vertrouwd! bij voorkeur een volwassen iemand!

Dit gevoel raak je niet kwijt, als je er niets mee doet!
Dit zal van kwaad tot erger uitgroeien, en dat wil jij ook niet.

Misschien heb je een betrouwbare opa of oma of oom of tante, die kan je waarschijnlijk een eind opweg helpen.

Of je zult zelf je stiefvader of je moeder vertellen wat je dwars zit! Maar 1 belangerijk ding---> krop het niet op!

heb je je wel eens afgevraagd hoe het zou kunnen dat je die gedachten hebt .
klopt het plaatje niet voor je ,ik bedoel je moeder met je stiefvader .
dat is allemaal opgekropte woede van iets wat je nog niet hebt kunnen verwerken .
let wel op dat je zorgt dat het niet je hele leven gaat beheersen .

Je kunt je stiefvader/moeder best aanspreken dat je een probleem met dat gedrag hebt en wat daarbij je gevoelens zijn. Het moeilijkste deel is dit 'zakelijk' en niet emotioneel over te brengen, want dan heb je sneller ruzie als je lief is. Gewoon omdat men niet begrijpt wat nou _echt_ het probleem is of verkeert reageert wat je mogelijk nog kwaaier maakt. Lukt dat niet, dan gewoon de situatie proberen te vermijden.
Maar begin bij het begin; waarom maakt het je boos?

Hoi,
Je zit wel in een lastige situatie. Ouders uit elkaar. Je ziet je vader weinig. Je moeder alleen met vriend erbij. Heb je al een keer rustig met je echte ouders besproken wat deze situatie met jou doet? Uiteraard niet in een verwijtende vorm, maar gewoon, informatief? Het is voor hun een veranderde situatie; Ze waren samen, en nu zijn ze met iemand anders samen. Op zich normaal; Dat gebeurd. Maar voor jou zijn het wel je ouders die niet meer samen zijn. En dan komen er opeens vreemden in jouw huis!

Vanuit eigen ervaring begrijp ik je situatie. Ook ik kan niet goed met mijn stiefvader, en zie mijn moeder alleen als hij er ook bij is (ze zijn ALTIJD samen).
Als eerste is het goed om na te gaan WAAROM het je zo stoort. Vind je dat je moeder niet bij je stiefvader hoort te zijn maar bij je vader, hou je niet van het fysieke contact etc. Mag je die man gewoon niet?
Als je dit voor jezelf op een rijtje hebt, kan je eens rustig met je moeder (onder vier ogen) gaan praten. Probeer vooral rustig te zijn. Desnoods schrijf je haar een brief zodat je de tijd hebt om na te denken wat je tegen haar wilt zeggen. Benoem wat je dwars zit, waarom en vooral hoe je het liever zou zien.
Bedenk ook vooral dat hier een eind aan komt, eens zal je op jezelf gaan wonen of misschien gaat het wel uit. Je hebt het voor een groot deel zelf in de hand hoe je ermee omgaat. Zoals mijn opa altijd zei: Als je je opwindt moet je je ook weer afwinden. En dat kost je veel energie en frustratie... jij hebt er last van, dus je zit jezelf dwars. Zij hebben nergens last van. Dus JIJ moet het aangeven als je wilt dat er iets verandert. Succes!

Ooit meisje,kom jij ook in die fase,dat je op je kont of andere lichaamsdelen geklot wordt en zul je dat waarderen.
Voorlopig moet je maar accepteren,dat dat het gedrag van verliefde, volwassen mensen is. Hou vol!