Wanhopig en nu?

Blijven praten, alles vertellen wat je denkt. Af en toe is goed om een keer flink te huilen! schaam je je er niet voor!

Ga een tijdje weg uit de omgeving waar je nu bent. Ga naar een fijne plek hier een eindje vandaan. Denk daar rustig na over je leven en probeer zeker tot rust te komen. Zoek daarna langzaam weer contact met je familie en vrienden en probeer eventueel nog een keer iets met een psycholoog.

Maar pleeg zeker geen zelfmoord! Ik weet zeker dat er nog genoeg mensen zijn die van je houden en die je altijd willen steunen en helpen!

Veel sterkte!

Och en je bent nog maar 20 :-(

Misschien is het goed om er even tussenuit te gaan. Goed nadenken over vanalles wat er niet goed gaat, en proberen te bedenken wat je eraan zou kunnen doen.

Misschien helpt het ook als een goede vriend of familielid hebt die je kunt vertrouwen en bij wie je terecht kunt.

Sterkte, ik hoop dat alles goed komt.

Soms zit een mens op het verkeerde spoor, dat gebeurt.
Meestal vind je na een moeilijke periode dan toch weer een ander spoor en kan je de draad weer oppakken.
Denk niet dat dit het einde van de (jouw) wereld is, al is het op dit moment erg moeilijk.
Bedenk dat je nog een heel leven voor je hebt en dat je dus nog tijd genoeg hebt om je opnieuw te oriënteren, tot andere inzichten te komen.
Dit is maar tijdelijk; het is rot maar je moet er even doorheen.
Probeer wel te blijven eten en voldoende te slapen.
Sterkte.

probeer eens een keer een andere weg in te slaan ,dingen doen die je nog nooit hebt gedaan .b.v. een
parachutesprong o.i.d.
iets wat je een kick geeft .
murphy's law is van tijd tot tijd bij iedereen van toepassing maar valt bij jouw gelijk met ,in een dal zitten.
er is er maar 1 die jouw kan helpen en dat ben jezelf .
wij kunnen met nog zoveel dingen komen of op je in blijven praten maar jij bent degene die het moet doen.
de rest is alleen maar support.

kom op he ,niet opgeven.

Depressieve gevoelens komen op iedere leeftijd voor. Het is net zo beangstigend als je 20 jaar bent.
Ik denk dat je veel zou hebben aan een paar bezoekjes bij een haptotherapeute. Dat is wat minder "van boven af" als een psycholoog. Ze/hij leert je wat relaxter naar dingen te kijken en kan je vertellen waarom je de gang van zaken negatief beïnvloedt. Bovendien kan een haptotherapeut(e) zeer goed luisteren.
Een dergelijk bezoek wordt volgens mij vergoed door de verzekering.
Je hebt in ieder geval hulp nodig. Familie is in dit geval fijn, maar kan je ook door mee te wee-klagen nog verder in de put helpen. Mocht je een depressie hebben, zie dat dan niet als zwakte, maar als een klein tekort in de aanmaak van speciale stoffen in de hersenen. Een beetje ziek dus. Minimale medicijnen kan je een stuk op weg helpen.

Ik wens je sterkte. Een ding is zeker: je bent veel te jong om nu al aan het leven te moeten lijden. Ga eventueel naar je huisarts en laat je doorverwijzen.
Liefs.

Als je 20 bent dan begint je leven pas.
Probeer vooruit te kijken en niet achterom.
Maar ga zeker niet zitten pieteren alleeen ,en blijf onder de mensen.
Kijk nou gewoon eens naar buiten,hoe mooi het weer is en blijft de komende tijd.
Die dingen die wil je toch niet missen.
En ik weet zeker dat als je de zaak weer op een rij hebt,en terug denkt dat je blij bent dat je de stap vooruit gezet hebt.

Je zult hulp moeten vragen. Als een psycholoog niets voor je heeft kunnen betekenen, kan je het eens proberen bij een hypnotherapeut.

Jij hebt erg veel last van je verleden. Dit blokkeert je huidige leven. Dit verleden zul je onder ogen moeten zien om het te kunnen verwerken.
Negeren kan niet meer want je gaat eronderdoor.

Je kan ook opnieuw naar je huisarts om te bespreken welke mogelijkheden je nog hebt.

Toegevoegd na 51 seconden:
Zoek en vindt de behandeling die bij je past. Psycholoog is het dus kennelijk niet. Er zijn genoeg alternatieven en misschien wel eentje waar jij je lekker bij voelt.

hier ga je het ultieme antwoord niet vinden, en als je de bij de psycholoog ook niet vind zou ik dat duidelijk maken. en met de huisarts in conclaaf over een volgende stap. wellicht een volgt een doorverwijzing naar een psychiater, waar een evt diagnose gesteld kan worden en rustgevende medicatie wellicht een optie is. goed allemaal mogenlijke opties waar de huisarts beter over kan oordelen dan ik. maar een psycholoog is niet de enige optie. kies in dit geval voor jezelf en geef duidelijk bij de huisarts en de psycholoog aan dat er iets moet gebeuren. sterkte! ik hoop dat er goede hulp voor je komt.

geef de klachten duidelijk aan bij de huisarts, dingen die je aangeeft komen ook voor bij sommige psychiatrische aandoeningen. dat hoeft niet, maar waarom zou het niet uitsluiten? en als er wel sprake van is is er wellicht meer duidelijkheid.

Nee ! geen zelfmoord, in een donkere tijd lijkt dat misschien een oplossing maar er is dan nooit meer een weg terug,je komt hier echt weer uit ,en dan zul je sterker in je schoenen staan.
neem een tijd vrij ,vraag hulp om rust te krijgen bij je ouders,familie of goede vrienden,gewoon een tijdje helemaal niks ,benut die tijd om jezelf weer te leren kennen ,en te zoeken naar het probleem waardoor alles fout gaat,meestal zit hier een patroon in.
desgewenst zoek je hier hulp bij,alleen als je goed naar jezelf durft te kijken en te luisteren zul je te weet komen waardoor het mis loopt op dit moment.
en dan kun je eraan werken.
en je bent de enigste niet hoor waar het misloopt.ik denk dat vrijwel iedereen in zijn leven op zo'n punt komt.
het kan zijn dat je de verkeerde keuzes hebt gemaakt,stop daar dan mee en zoek naar een andere weg.die is er maar die zul je wel moeten zoeken.
sterkte !!!!!

het lijkt er op dat je depressief bent en dat je al van alles geprobeerd hebt op hier van af te komen, misschien is het verstandig om niet alleen aan psychische oorzaken te denken, maar ook aan een lichamelijk defect. Het kan dan zijn dat medicijnen een uitkomst bieden, praat hierover met je huisarts is mijn advies.

Een andere psycholoog. Het kost veel tijd zo´n therapie. Meer dan een paar weken. Oordeel niet te snel.

Soms loopt het leven niet zo als we ons dat voorgesteld hadden , en dreigen het overzicht (totaal) te verliezen . Alles lijkt uitzichtloos ,alles lijkt tegen te zitten ! Bijna iedreen krijgt hiermee te maken , je bent echt niet de enigiste ! Je hept al hulp gehad van een pshycholoog , maar zonder resutaat . Wat mij voor jou goed lijkt is dat je via je huisarts tijdelijk in een andere omgeving terecht komt ( even de boel de boel kunnen laten ) . Een omgeving waar onder profecionele begeleiding met anderen die het zelfde ondergaan tot rust komt ,en al dan niet met hulp tot oplossing komt . Je hebt echt een zetje nodig , oren die naar je luisteren , en vertrouwen geven ! Een praatgroep is goed voor je ,- Een bezoek aan een dierentuin brengt rust ,- Wandelen door een bos of veld doet ook wonderen ! Deze vervelende fase , daar moet je doorheen , je word er sterker van geloof me ! Maar stap niet uit , je bent net als ieder mens de moeite waard ! Sterkte en hou je haaks , je kunt het .

Toegevoegd na 5 minuten:
oeps , een paar foutjes enigiste moet enigste zijn , en hept moet natuurlijk hebt zijn !

Ga naar de huisarts en leg hem/ haar uit wat er met je aan de hand is.
Zoek professionele hulp en vertel alles wat je dwars zit.

Ga niet thuis zitten kniezen, onderneem actie.
Je geeft aan dat de laatste tijd het niet gaat zoals je wilt, dus het was ooit beter. Zet nu alles op alles om dat deel van jezelf weer terug te vinden. Jij moet daarvoor actie gaan ondernemen en aangeven dat je hulp wilt en waarom.
Ga niet wachten tot hier op goeievraag jou de helpende hand biedt, dat moet je helemaal zelf doen.

Kom op, je kunt het.