Kan je flauwvallen als je 2 dagen niks meer gegeten hebt?

Ik denk dat het ongeveer tussen de 2 weken en 6 weken is, voordat je door energiegebrek zwaar in de problemen komt. Maar als het gaat om vochtverlies dan kan het al met een dag of 3-4 zijn dat je daardoor al flauw valt.

het is gewoon heel erg verschillend per persoon

Zeker kan ze flauwvallen. En als ze maar lang genoeg weinig of niets blijft eten, zal dat vanzelf gaan gebeuren.

Wat er precies gebeurt als je langer niets eet, verschilt per persoon en per situatie. Op dit moment voelt ze zich zwak en trilt ze, waarschijnlijk omdat haar bloedsuiker erg laag is. Ze zou daardoor ook last kunnen krijgen van concentratieproblemen, sufheid, en ze kan uiteindelijk buiten bewustzijn raken.

Nu kan je lichaam niet eten op zich wel een tijdje volhouden, zolang je maar genoeg drinkt. Maar op den duur krijg je gegarandeerd problemen. Je lichaam krijgt veel te weinig energie en bij langdurig (veel) te weinig eten word je niet alleen moe en slap, maar gaat je lichaam je spieren afbreken om daar de laatste reserves uit te halen, worden je botten broos, stopt je menstruatie en groei, en gaan je organen steeds slechter werken. Op den duur stopt je hart ermee.

Nu zijn dat de meest opvallende problemen, en zolang het maar om een paar dagen gaat kunnen die directe gevolgen als je geluk hebt beperkt blijven tot vermoeidheid, zwaktegevoel, trillingen en eventueel flauwvallen. Maar indirect kunnen de gevolgen van ook een paar dagen heel weinig eten enorm groot zijn. Als jouw vriendin gevoelig is voor eetstoornissen of zelfs al een eetstoornis heeft (en waarom zou ze anders een paar dagen niet willen eten omdat ze zichzelf dik vindt?) kan deze stoornis door een paar dagen niets eten gigantisch uit de klauwen lopen. Ze zal het dan heel moeilijk vinden om na een paar dagen weinig tot niets eten weer normaal te gaan eten.

Uit onderzoek is bekend dat verhongering eetstoornissen kan veroorzaken. Het is dus niet alleen een gevólg van een eetstoornis, maar kan ook de óórzaak zijn van het ontstaan of verergeren ervan. Zo kregen aanvankelijk gezonde vrijwilligers typische eetstoornisgedragingen en -gedachten nadat ze een periode veel te weinig hadden gegeten: ze gingen zich vies en schuldig voelen als ze gewoon hadden gegeten, vonden zichzelf te dik terwijl ze juist ondergewicht hadden en gingen 'raar' doen met eten: eten heen en weer schuiven over hun bord, in hele kleine stukjes snijden, extreem kleine porties eten, bang worden om te eten, etc. Bij mensen die gevoelig zijn voor eetstoornissen kan op die manier een uit de hand gelopen dieetpoging of soms zelfs een periode van - lichamelijke - ziekte waarin ze niet kónden eten, een eetstoornis ontstaan.

Laat je vriendin dus asjeblieft goede psychiatrische hulp zoeken, als ze dat nog niet heeft.