Ik heb laatst last gehad van slaapverlamming, ik ben erg claustrofobisch, ik durf niet meer te slapen. Wat moet ik nu doen?!

al eens aan een psycholoog gedacht?

Ga naar je huisarts en vraag het adres van degene die je in dit geval kan helpen je angsten te overwinnen. Schaam je niet, het is normaal dat mensen met angsten geholpen worden. Sterkte, komt goed!

Je ent niet alleen bang voor slaapverlamming, maar je hebt nog meer angsten die je in de weg zitten.
Ga naar de huisarts. Deze kan je verwijzen naar een goede hulpverlener in de buurt.

Slaapverlamming is doodeng!
Ik heb het ook wel eens,je kan niet bewegen,en je hoort en ziet allemaal rare dingen(hallucinaties,is niet echt!)
Ik concentreer me meestal op het bewegen van een voet,en dat lukt meestal wel.
Ik durf daarna uren niet te slapen en ik doe dan ook een lampje aan terwijl ik verder niet bang ben in het donker.
Een echte oplossing is er niet,uiteindelijk moet je toch slapen,misschien minder eng als je overdag een paar uur slaapt en er iemand bij je zit?
Dat je in ieder geval niet zo moe meer bent.

Slaapverlamming geeft inderdaad een zeer beangstigend gevoel. Maar ik weet niet of je weet hoe slaapverlamming precies komt, want wellicht als je dit weet, dat het dan iets minder eng lijkt.
In je slaap droom je. In je droom maak je allerlei bewegingen. Als je in werkelijkheid zou uitvoeren wat je in je droom doet, dan heb je een groot probleem. Dus tijdens je droomslaap (REM slaap) zeggen je hersenen tegen je spieren: doe niks. Je spieren zijn dus in principe door je hersenen verlamd.
Je lichaam wordt niet in een keer plots wakker. Dat gaat geleidelijk. Als je wakker-worden fase dan een beetje overlapt met je droomslaap dan kan het zijn dat je spieren nog slapen en dus verlamd zijn. Dit geeft dan de zogenoemde slaap verlamming, wat heel erg beangstigend is. Er zijn een aantal risicofactoren voor slaapverlamming. Op je rug liggen is er hier inderdaad een van. Maar ook juist insomnia en het onderdrukken van slaap, stress, psychologische vermoeidheid, onregelmatige slaap.
Als ik je verhaal lees, dan zijn eigenlijk al deze factoren bij jou aanwezig. Je ligt op je rug, omdat je je niet veilig voelt op je zij (stress), waardoor je last krijgt van slaapverlamming (stress), wat resulteert in angst om te slapen (onderdrukken van slaap) dat resulteert in een onregelmatige slaap en lichamelijke en psychische vermoeidheid. Het zou dus best kunnen dat jouw angsten aan de basis liggen van deze slaap problemen. Ik ben geen expert in de neurologie of psychiatrie, maar ik denk dat er voor jou heel erg veel winst te behalen valt door contact te zoeken met de huisarts en hem dit verhaal voor te leggen en dan ook om doorverwijzing vragen naar een neuropsychiater of psycholoog zodat jullie samen kunnen kijken naar je angsten. En of dit eventueel ondersteund kan worden met medicatie, als ik me niet vergis worden er bij slaapverlammingen vaker antidepressiva voorgeschreven.

@Superlama Kijk, dit is het juiste antwoord dat alle andere antwoorden in de schaduw stelt. Hier hebben we wat aan. Plaats het als antwoord. Van mij de dikke tien punten.

Ik ben de laatste jaren eigenlijk altijd min of meer lucide tijdens de episodes van slaapverlamming. Je kunt je daarin trainen, al kan het wel even duren voordat je dit bereikt. Als je tijdens de slaapverlamming wéét dat de hypnagoge hallucinaties en andere verschijnselen en sensaties niet 'echt' zijn en waar ze vandaan komen, is het niet meer eng. Ik vind het eigenlijk zelfs wel prettig: je voelt dat je spieren zich steeds meer ontspannen en dat je helemaal zwaar wordt, en als de hallucinaties en andere sensaties beginnen (bij mij is dat vooral een gevoel van vibraties door mijn hele lichaam, het gevoel te zweven, met bed en al door de lucht te vliegen, suizende geluiden en soms het gevoel alsof iemand me aanraakt of het geluid van voetstappen door het huis) of ik echt al droombeelden begin te zien, weet ik dat ik nu echt in slaap aan het vallen ben en dat ik me daar heerlijk aan over kan geven zodat ik goed kan uitrusten. Misschien helpt het om iets te lezen over lucide dromen en hoe je dit kunt leren als je niet van nature lucide droomt, omdat je voor een deel diezelfde technieken kunt gebruiken om tijdens je slaapverlamming lucide te blijven. Maar tot die tijd moet je natuurlijk ook gewoon kunnen slapen; dit is namelijk wel een methode die wat tijd kan kosten (hoewel het bij mij vanzelf ging, en ik zal daarin vast niet alleen zijn). Inderdaad is op je rug liggen een risicofactor, je zou kunnen proberen om half op je zij en half op je rug te liggen, bijvoorbeeld met zo'n voedingskussen om je lichaam te steunen in die houding. Bespreek je probleem ook zeker met je huisarts: die kan je doorverwijzen voor bijvoorbeeld psychologische ondersteuning, maar kan ook beoordelen of het nodig is om je te laten onderzoeken op bijvoorbeeld slaapstoornissen. In extreme gevallen kan bepaalde medicatie de frequentie van slaapverlamming verminderen. Stress, maar ook angststoornissen en slaapdeprivatie kunnen slaapverlamming doen verergeren. Het is belangrijk dat je regelmatig en voldoende slaapt: wakker blijven omdat je bang bent voor een nieuwe episode vergroot alleen maar de kans dat je als je eenmaal in slaap valt, inderdaad weer zo'n episode krijgt. Het is dus echt van belang dat je weer zoveel mogelijk op regelmatige tijden gaat slapen. Lukt dat je niet zelf, zoek dan hulp want uiteindelijk maak je zowel het probleem zélf als je angst daarvoor, alleen maar erger op deze manier.