is dit een vorm van depressie?
dit denk ik om de volgende redenen:
- ik ben constant bezig hoe andere over me denken en hoe ik over kom.. als er iets gebeurd of ik heb iets raars gezegd dan probeer ik dat altijd goed te praten zodat niemand slecht over mij gaat denken.. ik heb het idee dat ze veel over me praten of denken.. het zijn heel onbenullige kleine dingen maar toch trek ik me dat enorm aan
- ik heb steeds het gevoel dat ik iets moet doen.. iets nieuws.. bijvoorbeeld studie. ik wil het heel graag maar ik denk steeds dat het me toch niet lukt.. dat ik niet slaag.. heb er geen zin in aan de andere kant
- ik heb contant t gevoel dat ik me moet bewijzen.. vooral tegenover mijn even oude zus.. strijden wie de leukste is.. hoe mijn ouders over mij en haar denken..
ik zit in een soort spiraal lijkt wel.. soms kan ik de hele wereld aan.. en dan ben ik weer down
Toegevoegd na 4 minuten:
ik ben getrouwd en woon een paar jaar samen met de liefste van de wereld maar toch ben ik soms ongelukkig en onzeker.. ook als ik aan de toekomst denk ben ik bang
Aantal punten komen mij wel bekend voor, bij mij kwam het gedeeltelijk door perfectionisme.
Ik heb nu elke 2 weken een gesprek met iemand van de GGZ, die mij helpt hiermee, en hoe ik beter kan plannen enzo. Heeft mij echt supergoed geholpen.
Neem anders deze uitgetypte tekst mee als je het moeilijk vind om te vertellen.
slaapproblemen, eetstoornissen, verminderde energie, concentratieproblemen, en gevoelens van wanhoop. Zo ja dan kan dysthymie nog een optie zijn, een milde vorm van depressie: https://nl.wikipedia.org/wiki/Dysthyme_stoornis Zo nee, zoek naar dingen die je echt weer vreugde brengen en laat je daarbij inspireren door dingen die je echt zelf wilt en niet dingen die de omgeving van je verwachten
Omdat je al bijna zeker weet dat het toch niet gaat lukken. Je gelooft niet in jezelf. Je probeert ( je zegt zelf: "ik moet" ) jezelf te bewijzen.
Je wilt graag wilt dat de mensen om je heen erkenning en waardering geven. Je wilt serieus genomen en gewaardeerd worden. Dit is een normale wens.
Maar : als je serieus genomen wilt worden door de wereld, is stap 1 om jezelf serieus te nemen. Het kan zijn dat er in je verleden iets gebeurd is waardoor je zelfvertrouwen geknakt is. Ben je altijd al ze vreselijk bezig geweest wat anderen van je vinden ? Is dit iets wat je de laatste jaren hebt "opgelopen" ? Ben je een beetje perfectionistisch ?
Wanneer je het later ontwikkeld hebt, dan is het goed om met hulp te onderzoeken hoe je je zelfvertrouwen weer terug kunt krijgen. Wanneer je nog wel functioneert ( werk, studie ) dan denk ik niet dat je depressief bent. Het kan wel dat je gebrek aan vertrouwen in jezelf je langzaam steeds meer moedeloos maakt. En daardoor kun je depressief worden. Ik denk dat het goed is dat je professionele hulp zoekt om te leren jezelf meer te waarderen en om irreële eisen die je aan jezelf stelt, los te laten.
Je kunt dit met je huisarts bespreken, die kan beoordelen welke hulp je nodig hebt.
Wel rot voor je dat je je zo voelt. Dat kost best veel energie, lijkt me. Ik hoop dat je door jezelf uit te spreken wat je denkt en voelt, weer blij kunt worden van jezelf.
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.