Hoe kan ik het beste de dood van mn tante verwerken?

Hoe je het ook wendt of keert, je kunt er niet aan ontkomen en het is altijd heel moeilijk om te verwerken. De achterblijvers voelen het gemis en dát is dan ook het ergste! Het enige dat echt meehelpt is de tijd. Langzaam zal je eraan wennen dat ze er niet meer is en zullen de herinneringen steeds meer vervagen.
Het klinkt als een cliché maar het is nu eenmaal zo dat het leven gewoon verder gaat en er teveel gebeurt om erbij stil te blijven staan.

Het valt vaak koud op je dak als je vol van emoties en verdriet, vlak nadat je haar mee begraven of gecremeerd hebt, naar buiten stapt en alles gewoon verder gaat....de kinderen spelen en lachen...de vogeltjes fluiten...de mensen hebben haast of staan met elkaar te lachen....de auto's rijden gewoon voorbij en alles is als altijd. Dit terwijl voor jou de wereld even stilstaat en je zou willen dat de mensen daar even rekening mee hielden. Je weet natuurlijk dat dit nooit kan, maar het word je dan meteen duidelijk dat het leven gewoon doorgaat.

In jouw situatie is het juist moeilijk omdat je met je neus op de feiten gedrukt wordt..je wéét immers dat ze er binnenkort niet meer zal zijn. Het is lastig omdat je, vanaf het moment dat je het hoorde, eigenlijk al stiekem met het rouwproces bent begonnen. Nu de tijd gekomen is, heb je wel het voordeel dat je bewust nog afscheid van haar kunt nemen. Iets wat anderen nooit hebben kunnen doen indien iemand plotseling kwam te sterven. Dan heb je als nabestaande nog zoveel vragen en niets af kunnen sluiten. Je hebt niet eens afscheid kunnen nemen! Zomaar weggerukt uit je leven!
Zie dit als iets positiefs dat jij dit wel kunt. Alle positieve dingen helpen te verzachten.

Het voornaamste deel van de verwerking is wanneer je jezelf niets kunt verwijten. Ga dus nog bij haar langs...hoe moeilijk het ook is. Je weet vaak niet wat je moet zeggen, maar het beste werkt het als je alles in openheid zegt. Wil ze niet over haar ziekte of dood praten, respecteer dit dan maar je mag wel zeggen hoe verschrikkelijk je het vindt. Wil ze wel over de naderende dood praten, ga dit gesprek dan aan. Ieder heeft een eigen weg en manier om met de dood om te gaan. Het is ook prima om je tranen te laten gaan, zolang je haar niet belast met je eigen angsten en verdriet. Probeer wat humor aan te brengen om een zwaar gesprek iets te ontluchten. Samen huilen is net zo belangrijk als samen lachen, het kan erg opluchten. Zeker als zij van humor houdt!
Neem bewust afscheid, dit helpt bij verwerken!