Wat zijn gevolgen van een verwaarloosde hersenschudding?

Als je een hersenschudding verwaarloosd kun je inderdaad last krijgen van verschillende problemen, zoals bijvoorbeeld chronische hoofdpijn.

Is je bloed al een getest? Ik zou dit eens laten doen, kijken of je geen te korten hebt. Misschien dat je een bijvoorbeeld een magnesium te kort hebt. Magnesium te kort kan leiden tot allerlei vage klachten en kan erger worden bij periode van stress. Omdat je tijdens stress periodes verbruikt het lichaam veel magnesium en als je dan al een te kort hebt kom je in een visuele cirkel te recht. Google maar eens op magnesium tekort voor de symptomen.

Maar ik zou zeker overleg plegen met je huisarts

Een hersenschudding is een delicate zaak. Het gaat immers over een enorm aantal bloedbaantjes en zeer veel zenuwcellen. Op erg jonge leeftijd zijn die hersenen nog zeer dynamisch, na 18 jaar echter veel minder. Een kleine bloeding of een klotter in het hoofd op een foute plaats (idem voor de locatie bij het hart), kan bovendien snel een (in zekere zin natuurlijk) overlijden betekenen. Veel van onze voorouders stierven zo en dan plaatst de arts dikwijls "vermoedelijk embolie" op het blaadje als oorzaak van het overlijden.

Op jonge leeftijd heb ik een redelijke zware hersenschudding gehad, maar ik wist dit achteraf pas veel later door de symptomen van overgeven en geen licht meer kunnen verdragen.

Op recentere leeftijd (2009) sloeg mijn zoon eens speels zijn voorhoofd in de wagen tegen mijn achterhoofd en had ik geen hersenschudding maar wellicht een 'trauma' of een hersenbloedingetje. Concreet moet je je voorstellen dat je een blauwe plek krijgt of een bloeduitstorting maar dan op een plaats die vol zit van geheugenfuncties en zenuwfuncties. Als later dat bloed op die plaats wordt opgeruimd, dan is er dikwijls minimale schade en kun je een 'gewijzigde' werking hebben. Typisch voor mannen is een hersenbloeding waarbij ze niet meer kunnen praten en heel moeilijk revalideren, bij vrouwen lijken meerdere andere zenuwcentra in het hoofd soms de taalfuncties sneller terug over te nemen.

Dus, ja, dat kan leiden tot pijn (bij mij was dat bijv. bij een te intensieve sportinspanning dat ik plots een enorme pijnscheut in mijn achterhoofd kreeg die blijkbaar de hoge bloeddruk die daarmee gepaard gaat, niet meer aankan, maar dit is nu met de jaren weer ongeveer weg, maar helemaal hetzelfde mag je nooit meer verwachten want ook heel je lichaam veroudert intussen). Wetenschappelijke collega's vermoeden trouwens dat mensen die (vooral mannen) die tijdens hevig vrijen, misschien op die manier een locatie waar ze ooit al een embolie of bloeduitstorting hadden, overbelasten, maar dan dikwijls fataal net (intussen worden ook de aderen stugger en ouder worden betekent ook meer risico). Op dezelfde wijze ontdekte men pas recent dat lopen aan 10 km/h gezond is, maar zeer intensief en veelvuldig trainen aan meer dan 13 km/h helemaal niet zo gezond zou zijn als we dachten (terwijl ik dat net weer wou leren, maar als dat lukt, dan sterf ik liever vroeger).

Een arts opzoeken heeft niet veel zin, het genezingsproces komt van je lichaam. Geduld en voorzichtigheid!