Waarom stotter ik alleen bij specifieke momenten?

Question

Ik stotter dus, maar als ik dat aan mensen wil uitleggen geloven ze het vaak niet, omdat ik bij veel momenten ook gewoon vloeiend kan praten. Ik zal het even op een rijtje zetten:

Wel stotteren:
Bij vrienden
Thuis
Op visite
Bij presentaties
Bij telefoneren
Bestellen in een restaurant
Voorstelrondjes
Andere taal praten

Niet stotteren:
Mentorgesprekjes
Gewoon praten met docenten, dus niet al te bekende volwassenen
Bij klasgenoten die niet mijn vrienden zijn

Ik heb geprobeerd er een logica achter te vinden, zoals 'bij spannende momenten stotter ik.' Maar dat slaat ook meteen weer nergens op omdat ik juist thuis en bij vrienden ook stotter... daar voel ik me op mn gemak.

Waarom stotter ik bijna nooit als ik met volwassenen praat? Waarom?! Ik heb namelijk best veel moeite met stotteren (verleden met pesten enzo dus nu ben ik bang om te stotteren) maar als ik dat aan een leraar vertel dan is het vaak van 'maar jij stottert toch helemaal niet.'

FRUSTREREND!

 · Answer

Dit heb ik toen ik wat jonger was ook gehad. vooral met de telefoon. tot ik er achter kwam dat ik dat mezelf wijs maakte, als de telefoon ging dacht ik al voor ik hem opnam "nu ga ik stotteren" en inderdaad ik ging stotteren al met het noemen van me naam. ik heb het mezelf afgeleerd door voor de worden waar ik moeite mee had het woord OF te zeggen. dus als ik b.v. kikker wilde zeggen (voor een stotteraar erg moeilijk) zij ik "of kikker". ik weet niet hoelang ik dit heb toegepast maar na verloop van tijd kon ik het ook zonder OF. ik hoop voor je dat het bij jouw ook werkt.

 · Answer

Hallo Lieslot,

Dat je bij sommige mensen niet stottert, en bij andere wel heeft te maken met je ( vaak onbewuste) emotionele 'betrokkenheid' bij die persoon. Je zult merken dat bij wie je juist niet wil stotteren, je dat juist wél gaat doen.
Andersom werkt dat dus ook zo.
Dit komt dan omdat je (onbewust) meer druk achter je spreken gaat zetten: 'nu wil ik liever niet stotteren' of 'niet laten zien dat ik stotter'. Juist voor iemand die last van van stotteren (stoornis in de spraakmotoriek) heeft, is deze gedachte funest.
Het antwoord wat monalisa geeft raad ik je sterk af, omdat dit een vorm van 'vluchtgedrag' is, wat bij heel veel stotteraars voor komt.

Oplossing is: juist (durven) stotteren. Oók bij diegene waar je dat 'nu liever niet zou willen'.
Het lijkt moeilijk, maar dit is het begin naar veel ontspannender communiceren.
Je zult zien dat 'het taboe' wat jij denkt dat het is, niet bestaat.
Een ontspannen spreekhouding zal uiteindelijk leiden naar wat jij zo graag wil:
(bijna) niet meer stotteren.

Waarom stotter ik alleen bij specifieke momenten?

Antwoorden (2)

Weet jij het beter..?