Vanaf welke leeftijd wordt je een man (meneer) of (me)vrouw genoemd?

Dat is afhankelijk van de plaats en de situatie. Bij McDonalds bijvoorbeeld noemen ze de kinderen al meneer of mevrouw, op andere plaatsen gebruiken ze die termen misschien wel helemaal nooit.

Dat ligt eraan hoe oud je eruit ziet, waar je bent en meestal ook of je getrouwd bent of niet. In het Engels zie je dat ook terug: ongetrouwd: miss (juffrouw), getrouwd: misses (mevrouw).

Vroeger....was de geldende regel dat je iemand na z'n 23e levensjaar aansprak met U als het een vreemde betrof en ook in een briefhoofd als aanhef Mevrouw/Meneer gebruikte.

Je stelt twee vragen, hoe wordt je genoemd en hoe wordt je aangesproken. Twee verschillende zaken.

De vraag in je toevoeging gaat over "het aangesproken worden met man of vrouw".

Je wordt nooit aangesproken met "man" of "vrouw", soms wordt er zo over je gesproken, maar dat is een kwestie van gebrek aan beleefdheid,
niet iedereen krijgt dat mee in zijn opvoeding.

Vooral veel nieuwe Nederlanders hebben de neiging om dat wel te doen [die man of die vrouw daar... wijzend naar bijvoorbeeld een oude dame van 80 jaar...], terwijl normaal zou zijn om te zeggen "die meneer of die mevrouw daar". Vooral uit de mond van kleine kinderen en jonge mensen klinkt dit zeer onbeleefd.

Tegenwoordig worden jongens en meisjes, let op niet kinderen, nee opgroeiende jongemannen en jonge dames van 18 jaar, in de krant als man en vrouw betiteld... ["Vier vrouwen van 18 jaar werden vannacht aangereden .....etc."]
Vind het altijd een beetje "overdone"/absurd, maarrrr ze zijn officieel volwassen en moesten wel [al jarenlang] met 18 jaar het leger [bijvoorbeeld, in andere landen moeten meisjes van die leeftijd ook dienstplicht vervullen] . Toch vind ik het een beetje overdreven.

Ik denk echter dat het voor een groot deel ook aan je eigen leeftijd ligt.
Toen ik 21 jaar werd, mocht ik blijven zitten in de tram ["personen beneden de leeftijd van 21 jaar dienen hun zitplaats ..." de rest ben ik kwijt ;-)) ] echter het is niet meer dan normaal dat als je goede benen hebt, dat je dan opstaat voor ouderen en andere mensen die moeilijk of niet kunnen staan. Ook dat is een kwestie van beleefdheid en dus opvoeding. Kinderen/jonge mensen staan steeds minder op voor anderen.
Ben je 20 jaar ouder, dus 40 jaar, zie je de wereld heel anders dan bijvoorbeeld wanneer je weer 20 jaar ouder bent, dus 60 jaar.

Alleen beleefdheid veranderd niet echt, de wereld wel een beetje en iedereen moet zich aanpassen, dat wel.