Wat is het verschil tussen tweedelijns en derdelijns ggz zorg?

Betekent dit dat er nu - voor jou eindelijk, naar ik aanneem - een diagnose is gesteld? Nu betekent deze vraag ook dat je klachten nog niet over zijn, wat zeker slecht nieuws te noemen is. Maar als je nu wél eindelijk duidelijkheid hebt en er een behandeling gestart kan worden, is er hopelijk toch wat licht aan het einde van de tunnel? Ervaar je dat ook zo?

Leuk Lies dat je me nog kent.
Er is nog geen diagnose gesteld.
Maar ze kunnen niks vinden, psychologisch ook niet.
Dus ze gaan nu kijken of het conversiestoornis kan zijn.
Ik weet het niet, maar werk uiteraard mee. Ik ben nu al 2 jaar zo bezig dus ik wil wat schot in de zaak.
Liefste wil ik een opname omdat ik denk dat dat voor mij het beste is. Ik heb denk ik weinig aan een gesprek bij de psycholoog in de stad bv. In zeuzeist ik niet terecht omdat ik eerst tweedelijnszorg dichterbij huis moet doen. Ik vraag me af naar welke kliniek ik nu dan kan; streaa

Ja joh, natuurlijk ken ik je nog! Ik vraag me regelmatig af hoe het nu met je gaat en of je al wat verder bent gekomen. Dat is niet heel veel verder, begrijp ik? De laatste keer dat we contact hadden was geloof ik net vóór je bij de revalidatiearts terecht kon, daar is dan niet veel uitgekomen? Dat is lastig. Ik heb eerder wel eens wat over mijn eigen ervaringen verteld, bij mij heeft het vrij lang geduurd voordat er een diagnose gesteld kon worden die mijn beperkingen verklaarde. En het klinkt misschien vreemd, maar te horen krijgen dat alles veroorzaakt werd door een aangeboren aandoening die niet over zou gaan en waarbij mijn klachten alleen maar erger en niet minder zouden worden, was eigenlijk een opluchting na zo lang zoeken. Ik leef dus met je mee hierin, omdat ik weet dat die onzekerheid echt heel lastig is. Je wilt verder met je leven, maar weet eigenlijk niet goed. Ik zei wel eens: "ze zeggen dat ik ermee moet leren leven, maar ik zou zo graag willen weten wáár ik eigenlijk mee leef". Ik denk wel dat je gelijk hebt dat een opname of in elk geval intensievere behandeling op dit moment waarschijnlijk wat beter opschiet. Heb je nog altijd zowel loopklachten als cognitieve problemen? Ik weet niet of de klachten verergerd of veranderd zijn in de loop van de tijd, maar je hebt best complexe klachten. Ben je eigenlijk überhaupt behandeld in de tussenliggende tijd? Het trieste van dit soort klachten is dat er gewoon niet altijd een diagnose te stellen is. Maar je moet tóch verder: niet behandelen maar alleen doorzoeken lijkt mij een kunstfout. Je stelt elders een vraag over een revalidatiekliniek, zijn dat een beetje de opties die je hebt? Een gewoon revalidatietraject of een psychosomatisch revalidatietraject? Als je liever niet alles openbaar zet, mag je me natuurlijk ook een persoonlijk berichtje sturen. Ik begrijp alleen niet waarom je niet in Zeist terecht zou kunnen? Ik heb vorig jaar de hele intakeprocedure daar meegemaakt omdat ik een vriendin begeleidde, en bij Altrecht zelf is dat in elk geval geen vereiste. Maar misschien wil jouw huisarts of specialist dat je eerst naar de tweedelijns GGZ gaat? Ik weet niet of je wilt vertellen in welke regio je woont, dan zou ik met je mee kunnen kijken wat daar zoal te vinden is op dit gebied.

Ik ga je een privé berichtje sturen!