Kan de mens zichzelf troosten, of hebben we daar toch een ander mens voor nodig?

De beste troost is van een ander mens

Toegevoegd na 1 minuut:
Maar ieder verlies vraagt om een eigen manier van troosten

Toegevoegd na 3 minuten:
Maar somige mensen vinden troost door bijvoorbeeld een bepaald muziek stuk te draaien dan kun je spreken van je zelf troosten met behulp van iets

Ik denk dat een mens zichzelf kan troosten, alleen het effect is anders dan wanneer een ander het doet.

Je kunt jezelf troosten, door b.v. jezelf iets te gunnen. DAt kan van alles zijn. Materiële zaken maar ook door een boek te lezen.

Wanneer een ander je troost, dan is dat vaak door aandacht. Je voelt je begrepen en put daar kracht uit.

Je zelf troosten kan met muziek, troostende gedachten, met de mooie natuur, etc.

Ja...een mens kan zichzelf troosten. Om iets te delen, daar heb je een ander mens bij nodig.

Ja dat kan, maar geeft niet zoveel voldoening als troost van iemand die echt met je begaan is. Als je jezelf moet troosten valt te denken aan met een warm dekentje om lekker op de bank wegschuilen, mooi muziekje aan, lekker stuk chocolade en kopje koffie erbij. En voor de dierenliefhebbers: je kat of hond lekker tegen je aan.

Ja hoor een mens kan zichzelf zo troosten ik geef een voorbeeld als bv ( zo wat ik dat nou goed gedaan zeg) is bijvoorbeeld hetzelfde als zichzelf toosten...

Jawel hoor... geef mij maar een doos chocolade en een middagje onbeperkt shoppen en ik weet zeker dat ik ben getroost!
:-)

Een ander troosten is erg moeilijk.
Je zelf troosten misschien nog moeilijker.
Het gaat dan eerder naar zelfmedelijden.
Naar zielig zijn, dat heb ik weer, gedoe.
Het is immers je zelf overkomen, misschien zelfs eigen schuld, dat je nu getroost moet worden.
Of het was iets van buitenaf, een situatie, een ander die je zo gekwetst hebt, maar je bent waarschijnlijk zelf in deze situatie gestapt, ombewust, onwetend.
Het is makkelijker zelfverwijt te hebben, dan je zelf troosten.
Je zelf troosten moet je veel meer je best voor doen.
Als het je teminste ooit zal lukken.
Een ander mens heeft soms een heel andere kijk op deze dingen, heeft soms beter inzicht en is niet belast met een schuldgevoel.
Hij/zij is een buitenstaander.
Als het lukt inzicht te krijgen in de persoon die getroost moet worden, kan het echte troosten beginnen.
Het toe laten getroost te worden is al heel erg moeilijk.
Je zelf troosten nog moeilijker.
Leun dus gerust even op de ander en laat je tranen gaan.
Hiermee open je, je zelf voor hulp en troost.
De tranen gaan over, de troost blijft.
Leun dus maar, leun.