waar ligt het verschil tussen een depressie en een flink dipje?

Van een depressie spreken we als je je
twee weken of langer
bijna elke dag
het grootste deel van de dag
erg somber of depressief voelt.
En/of je geen zin, interesse en plezier hebt in dingen die je anders wél interesseren (zoals werk of hobby).
Die somberheid is dan zo erg dat (bijna) niets je kan opvrolijken.

Naast de sombere stemming en/of het verlies van interesse of plezier, heb je bij een depressie ook andere symptomen: significant gewichtsverlies of -toename zonder dat iemand actief probeerde aan te komen of af te vallen of veranderingen in eetlust, problemen met in- of doorslapen, een overdreven schuldgevoel, geen besluiten kunnen nemen of niet goed kunnen concentreren, verlies van zelfvertrouwen, psychomotorische remming of juist agitatie (dat wil zeggen: het trager of juist sneller bewegen, spreken etc., dit moet ook waarneembaar zijn door anderen, dus niet enkel een gevoel van traagheid zijn), vermoeidheid of verlies van energie, steeds terugkerende gedachten aan de dood (eigen dood, dood van iemand anders of de dood in het algemeen).
Bij depressie is een minimum van deze symptomen - ook weer bijna elke dag en het grootste deel van de dag - naast de sombere stemming of het interesseverlies (minimaal drie andere symptomen als er zowel sprake is van een sombere stemming als van interesseverlies, minimaal vier als het één van beide is) aanwezig.

Voordat je dat vervolgens ook echt een depressie noemt, moet duidelijk zijn dat er geen andere oorzaken zijn voor de klachten (zoals een lichamelijke ziekte of een bijwerking van medicijnen) en dat het ook niet onderdeel is van een andere psychologische stoornis die de klachten beter verklaart dan de diagnose 'depressieve stoornis'. Als dat het geval is, EN de klachten zijn zo ernstig dat iemand daardoor niet meer normaal kan functioneren in bijvoorbeeld werk, gezin of sociaal leven, of iemand gaat heel erg onder de klachten gebukt, DAN spreken we van een depressie.

Dan nóg is het onderscheid tussen depressie en flinke dip niet altijd helder. Een rouwreactie kan maken dat iemand veel aan de dood denkt en elke dag moet huilen, maar dat is nog geen depressie. Ook komt het voor dat iemand alle symptomen heeft, maar aangeeft er weinig onder te lijden. Strikt genomen zou je de diagnose dan niet mogen stellen, maar misschien zegt die man wel van álles wat hij voelt dat het "wel meevalt". Je ziet: diagnostiek is geen wiskundige formule, het is vooral mensenwerk - in meerdere opzichten.