Waarom lach ik soms wanneer ik iets erg vind en hoe kom ik er vanaf?

Veel mensen hebben dat, ze lachen bij begrafenissen of bij ongevallen, maar ook om het voorbeeld dat jij noemt. Dat is een vorm van emotie tonen, nervositeit.
Laat het gebeurde eerst op je inwerken voordat je reageert.

In non verbaal gedrag staat een glimlach voor openheid en vriendelijkheid. Gemiddeld zijn vrouwen beter in waarnemen van non verbaal gedrag dan mannen. Ze letten vaak op een cluster van bewegingen/uitingen. Als je open lacht met je tanden ontbloot waarbij kraaienpootjes bij je ogen ontstaan zal een negatief effect geven.

Er zijn verschillende soorten "glimlachen" en je vriendin zal heus wel zien dat je je geen houding weet te geven (mits gemeend).

Maak je geen zorgen. Hoe dit in de toekomst beter doen is gewoon in goed gesprek gaan. Open vragen stellen waardoor ze aandacht krijgt en haar verhaal kwijt kan (wat bij een goede vriend mogelijk moet zijn). In haar ogen blijven kijken als je met elkaar praat en instemmend knikken. Spiegel tijdens het gesprek met haar houding.

Het zijn kleine dingen die een groot verschil maken.

Succes,

hoi Tessa,

maak er geen probleem van, zeg gewoon meteen dat je wel lacht maar dat dat van de zenuwen is. Zo erg is het niet, en de ander kan het dan niet verkeerd begrijpen. Het gekke is, dat ik daarna ook meestal niet meer moet lachen. succers, Diny