Waarom worden doelen/voornemens zo makkelijk vergeten?

Precies omdat het doel 'gelukkig zijn' en het voornemen halen elkaar ind e weg staan. om je goede voornemen te halen moet je vaak dingen laten die je gelukkig maken: Niet die reep chocolade eten, dat sigaretje roken of dat 2e glaasje wijn drinken. Of je eigen tijd vrij maken voor anderen.

Dat zijn opofferingen van je eigen geluk. En hoewel je leven dat op termijn misschien wel beter maakt (Waardoor je meer geluk kzou ervaring) zijn het de korte-termijn stimulaties die het geluksgevoel van 'nu' stimuleren. En die zijn sterker dan eventuele toekomstige positieve ervaringen.

Het zegt iets over je discipline,om patronen die je had voor je goede voornemens te doorbreken heb je echt disicipline nodig. Omdat men gewoonte dieren zijn lijkt men het te "vergeten". Je ziet het ook bij mensen die willen lijnen. Een paar weekjes houdt men dat vol en voor ze het weten zitten ze weer in het oude eet patroon.

mensen weten niet altijd hoe ze wat echt willen in samennspraak te brengen met wat hen nu het makkelijkste uitkomt. daarbij koms dat het het harde soms ongemakkelijke keuzes zijn sommige dromen waar te maken. ook zit er vaak een grote angst achter: ik verdien het niet/ dat lukt mij toch niet.

Omdat het een voornemen is... Veel mensen zijn twee... Namelijk één die het voornemen maakt en één die het voornemen uitvoert... Die twee kennen elkaar niet... Vandaar dat die voornemens niet uitkomen...

En te streven om gelukkig te zijn is waanzin in feite... Het is net zo´n waanzin als dat je een muntje gaat opwerpen en hoopt dat het elke keer munt wordt... Gelukkig en ongelukkig is een dualiteit, dus het kan de een zijn of de andere... En te hopen dat je altijd die ene kant van de medaille zult ervaren is niet realistisch, (waanzin dus)...

Ik denk dat het ligt aan het verschil tussen wat fijn is op de korte termijn en wat fijn is op de lange termijn. Bijv later zal het je gelukkig maken om fysiek in een goede conditie te zijn. Maar dat betekent dat je vandaag moet sporten terwijl je geen zin hebt, dat lekkere taartje af moet slaan, etc. En in dat geval is wat fijn voelt op de lange termijn iets dat minder fijn voelt op de korte termijn. En lekker met dat taartje op de bank liggen voelt fijn op de korte termijn, maar zorgt dat het op de lange termijn niet meer fijn is (slechte conditie).
En bijvoorbeeld een ruzie bijleggen is fijn op de lange termijn, maar op de korte termijn kan het heel pijnlijk zijn om dat gesprek aan te gaan.
En ik denk dat mensen gewoon vaak kiezen voor wat NU fijn is (of makkelijker of minder pijnlijk), en niet voor wat over een tijdje fijn is.

Daarnaast denk ik dat veel mensen gewoon teveel te doen hebben, ze moeten zoveel, en dan denken 'ik kan vandaag geen tijd voor mezelf of mijn kinderen nemen, want die klussen moeten echt deze week af', waardoor het steeds weer vooruit geschoven wordt.