Als je een avondmens bent, kan je dan een ochtendmens worden?

Je houd het ook wel in stand door telkens zo laat te gaan slapen

Waarom kun je je daar niet toe zetten?

Ik kan het niet goed uitleggen. Het is een gevoel. Dan kijk ik bijvoorbeeld om 23:00 op de klok en dan denk ik; o het is alweer 23:00, zo maar naar bed. En dan maak ik even af waar ik mee bezig ben en dan zit ik er weer helemaal in en voor ik het weet is het weer een uur later. Ik heb al zoveel geprobeerd. Zoals simpelweg op tijd in bed te gaan liggen, twee weken lang. En dan gewoon twee weken lang alsnog naar het plafond liggen staren ondanks dat ik de nachten ervoor maar 5 uur had geslapen. Ik heb zelfs mijn wekker in de avond gezet als herinnering om naar bed te gaan. Of mezelf tv en laptop ontzegt na 21:00 uur 's avonds in de "hoop" dat ik mijn ging vervelen.

Ik ken het!

@ Ritsuka
Omdat als je vroeg naar bed gaat, je voor je gevoel je hele dag weggooit en dat is zonde. Het leven begint namelijk pas 's avonds. Alles daarvoor is slechts een onaangename periode om tot de avond te geraken. Als je die tijd hebt doorgeworsteld wil je graag eindelijk gaan genieten en er geen voortijdig einde aan maken door onder de dekens te kruipen. @ Wendy
Ik herken het helemaal. Ik ben al m'n hele leven een avondmens en dat zal niet veranderen. Ik heb me laten vertellen dat het komt doordat mijn lichaamstemperatuur 's avonds relatief hoger is dan 's ochtends in vergelijking met ochtendmensen. Het levert inderdaad praktische problemen op. Maar het vervelende is het onbegrip en - nog erger - de morele superioriteit die je bij ochtendmensen tegenkomt.

@ItisILeClerc; ik had werkelijk geen letter van wat je zegt zelf beter kunnen verwoorden. Je begrijpt mij echt helemaal! En inderdaad vooral de irritatie aan de, zoals je dat zo goed omschrijft, morele superioriteit van ochtendmensen.

@LeClerc :
Ook dat is heel herkenbaar, de superioriteit van (ochtend-)mensen die er geen last van hebben en jou gaan vertellen hoe je het moet aanpakken.

Voor mij is het juist precies andersom. Heel vervelend, die avondmensen... ;-) Heb je net een hele dag leuke dingen gedaan en/of ben je op een andere manier actief geweest, ben je aan het begin van de avond ook nog lekker bezig geweest, dan begint vanaf 21:00 langzaam de rust en de (s)loomheid in te zetten. Gewoon heel natuurlijk, langzaam voorbereiden op de rust van de nacht. Om 21:30 is de energie echt behoorlijk op. Logisch toch? En dan gaat er, juist op het moment dat je tot rust wilt (en moet) komen, naast je iemand staan stuiteren. Die begint wild te doen, als een ratel tegen je aan te kletsen, wil allerlei dingen beginnen terwijl je zelf juist de dag hebt afgerond. En dan dat superioriteitstoontje: he Cryo, wat ben jij een saaie! Kom op, doe nou eens mee! Terwijl ik alleen maar verder wegzak. Om 22:30 is het dan tijd om aan het slapen-gaan-ritueel te beginnen. Dan volgt een heerlijke nachtrust. Ergens tussen 22:45 en 23:00 lig ik echt wel in bed. Binnen vijf minuten lekker pitten. Na een goede nachtrust word ik rond 05:45 of 06:00 vanzelf half wakker. Ik geniet van de vogels die heerlijk fluiten. Soms nog wat na-slapend, soms gewoon wat dommelend kom ik geleidelijk op gang. Om 06:30 ben ik dan op een heel natuurlijke manier klaarwakker geworden. Uitgerust, fit, energiek, vol zin om te beginnen aan de mooie nieuwe dag. Dus opstaan, ontbijten, en dingen doen. Met al die nieuwe energie kan ik me overal vol overgave op storten. En dan loopt er iemand rond die de futloosheid zelve is...     Zo zie je, je kunt elke ervaring van twee kanten bekijken.

@cyrofiel; hahaha, ja leuk de kijk van een ochtendmens op een avondmens ;-)