Waarom ga ik wiebelen op een steiger?
Een losstaande steiger kan wat bewegen. Als je bovenop staat, kun je de steiger wat heen en weer laten wiebelen.
Als ik op zo'n steiger sta, ga ik automatisch de steiger sterk laten wiebelen. Dat is puur reflexmatig, dus nauwelijks te onderdrukken. Ik voel de wiebel, ik probeer reflexmatig mijn evenwicht te bewaren door mijn been- en heupspieren aan te spannen, en juist daardoor versterk ik de wiebel. Uiteindelijk sta ik dus te schudden op een schuddende steiger. Zodra ik kniel of ga zitten stopt het schudden; zodra ik weer opsta, begint het opnieuw (hoewel ik het ook wel eens vijf seconden heb kunnen uitstellen).
Op sommige sportscholen heb je een evenwichts- en 'core stability' plaat. Dat is een metalen plaat die is opgehangen aan vier metaaldraden, en die licht heen en weer kan bewegen in alle richtingen. Ook als ik op zo'n ding ga staan, ga ik door diezelfde reflex steeds harder wiebelen.
Waarom hebben sommige mensen, zoals ik, die "wiebel-versterkings-reflex", en anderen totaal niet? Kan ik iets doen om die reflex af te leren, zodat ik gewoon op een steiger kan staan om een muur te witten zonder dat ik moet gaan zitten om het wiebelen te stoppen?
(Ik gebruik mijn eigen ervaring als voorbeeld, maar ik weet dat er meer mensen zijn bij wie dit gebeurt. Deze vraag gaat dus niet alleen over mijzelf, maar over de oorzaak van een algemener voorkomend verschijnsel.)
PS. Er is geen sprake van hoogtevrees of andere angst.