Waarom zegt iemand "au" als ze zich pijn doen?

Au is een lekker kort woord en ach...iedereen zegt het in die omstandigheid. Om nu een "woord" als potverdrienondejurododendron te gaan zeggen lijkt me wat te veel energie gevraagd
Het zeggen van Au werkt in je hoofd wel degelijk verzachtend.

"Au" is gewoon een uiting van de (soms heftige) gevoelens van pijn. Eigenlijk het uiten van een emoite.
Er schiet op dat moment een gevoel door je heen dat je wilt uiten.

Bij andere gevoelens uit je die ook, zoals bijvoorbeeld woede, of boosheid. Dan komt er ook bij de meeste mensen een uiting (die niet altijd even netjes is). Of bij blijdschap.

Het is in ieder geval beter het even te uiten dan het op te kroppen. Want met een verwrongen gezicht van de pijn sta je toch wel even rond te hupsen, en dat ziet er ook gek uit.

Je zegt wat je aangeleerd is. Is natuurlijk in elke taal anders.

Er word vaak alleen "au" gezegd, als er anderen bij zijn.

in het oostblok zeggen ze vaak JAO!!!
in Amerika/Engeland OUCH (autsj)...
ik zelf vaak AAAAAHHHHH....

Het is inderdaad aangeleerd gedrag, dat evenals vloeken, best opluchtend kan werken. Maar dit werkt voor een ieder toch anders of in andere mate.

Pijn is even concreet als mysterieus. Houd je vinger tegen een kokende pan water en er is geen twijfel waar je de pijn voelt. Reflexmatig trek je je hand weg van dat glimmend stuk staal. Vreemd is dat het pijngevoel pas ontstaat in de hersenschors. Tussen vinger en brein is er van alles aan de hand.

Waarom zeggen we 'au' en is dit universeel??

'Au' is niet universeel, maar het scheelt niet veel. De Fransen zeggen 'ai!', de Duitsers 'Autsch!', de Chinezen iets wat op 'jaj' lijkt, tewijl hun Japanse buren een hard 'itai' uitslaan. 'Au' is een uitroep en die kreten zijn kort, bondig en makkelijk uit te spreken. Het gaat om een 'onomatopee', een door klanknabootsing gevormd woord, zoals ook 'tiktak' en 'sissen'. Een uitroep geeft bovendien in de kortst mokelijke tijd een boodschap weer, zodat iemand snel actie kan ondernemen. Wie 'au' hoort kijkt meteen wat de ander overkomt. Denk ook aan 'hé!' als je iemand ontdekt, of 'ha!' als je iemand betrapt. Die uitroepen klinken in veel talen ook ongeveer hetzelfde.

Hoe de kreet AU bedacht is weet ik niet ,want waarom heet pijn ,pijn en heet een stoel een stoel. Dus AU is ook een aangeleerd "woord". Als we vanaf kinds afaan een ander woord gehoord hadden hadden we dat woord gebruikt. Au is een kreet . Ik vind het een goede vraag !+