Back to frontpage
Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

is het verstandig om met mijn mankament zwanger te worden?

Ik ben bang voor naalden, ik vind het vreselijke dingen. Wanneer ik een injectie krijg, bloed moet laten afnemen of bloedsuiker moet,laten prikken, word ik helemaal duizelig en 9 van de 10 keer val ik flauw. Daarnaast val ik vaker flauw door bijvoorbeeld een snee in mijn vinger, andere pijn of wanneer er uitgebreid over bloed en wonden gepraat word. Nu heb ik het redelijk onder controle, ik probeer mijn gevoelens uit te schakelen wanneer zulke onderwerpen aan de gang zijn of ik zonder me even af. Maar met zwangerschappijnen en injecties lukt dat natuurlijk niet. zijn hiervoor bepaalde regels?

Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
989
Amadea
11 jaar geleden
Je hoofd afwenden en aan iets prettigs denken, dat helpt bij mij. En zie ik per ongeluk toch een wond, dan ga ik snel met mijn hoofd tussen de knieën zitten.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Met je hoofd tussen je knieën gaan zitten bij je bevalling lijkt me nogal een slecht idee, trouwens.
Amadea
11 jaar geleden
Het zijn adviezen om te voorkomen wat in de vraag beschreven wordt...
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Durf te wedden dat je na je bevalling nergens meer last van hebt.
Je lichaam is ontworpen voor die taak. En zal je echt geen tijd hebben om erover na te denken.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Hier een ervaringsdeskundige! Mijn partner is ook bang voor naalden en heeft het lang geprobeerd uit te stellen. Tot ze zwanger werd, toen moest ze wel. Gelukkig maar 2x maar dat was al teveel natuurlijk. Bloedprikken is erg belangrijk voor je kindje en jou, dus daar doe je het voor. Onthou dat goed, je doet het voor je kind en dat gaat sltijd voor. Tip: zeg niet dat je Jehova bent, want dan krijg je dubbel zoveel prikken ;-)

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (3)

Er is geen enkele reden om niet zwanger te worden, maak niet uit als je een paar x flauwval. Als je het maar van te voren zegt, dan houd men er rekening mee, zoals bv plat liggen tijdens en prik. Bovendien, je hoeft bijna niet geprikt te worden tijdens zwangerschap.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
ik zou niet weten waarom je niet zwanger zou worden. Je kan eventueel van te voren met je huisarts of gynacoloog overleggen en vragen om tips
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Lijkt me geen probleem, als je zwanger bent gaan je gedachten automatisch naar je kind en kun je in je hoofd best sterker worden en nergens last van hebben. Als je dat niet vertrouwt kun je ook gewoon eerst proberen vanaf te komen met hulp van een psycholoog. Het is net zo als van een spinnenangst af komen of van vliegangst. Je leert anders te ademen en jezelf door middel van je ademhaling tot rust te brengen en dan ga je steeds een stapje verder. Eerst kijken naar een injectienaaldfoto, je ademhaling tot rust brengen en ontspannen. Dan kijken naar een echte injectienaald, weer je ademhaling tot rust brengen etc.

Als je wel zwanger wordt en een kind hebt en nog steeds bang bent voor naalden: ga dan NOOIT mee met je kind als het injecties krijgt want dan breng je jouw angsten over. Laat je partner of oma of wie dan ook mee gaan maar niet jij.

Toegevoegd na 1 minuut:
Oja dat laatste geldt ook voor wonden. Ik heb een buurvrouw gehad die mij riep als haar dochter bloed had, ze heeft het niet aan haar kind gezegd (een smoesje vertelt tot kind oud genoeg was) zodat kind niet door had dat ze bang was.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik had net hetzelfde probleem als jij. Vooral een bloedname vond ik vreselijk. Mijn angst was zo groot dat ik ofwel het dokterskantoor terug uitliep of begon te hyperventileren.
Tijdens mijn eerste zwangerschap heb ik meteen open kaart gespeeld met mijn gynaecoloog (want ja, er moeten wel wat bloednames gebeuren tijdens een zwangerschap). Zij vertelde me onmiddellijk dat het gewoon "moest", voor het kindje. En toen ik dat kleine ding voor het eerst op de echo zag, het hartje hoorde kloppen, heb ik ook besloten: leg je er bij neer: het moet gewoon. Voor dat kleine ding in mijn buik heb ik mijn grenzen verlegd. Het doet immers niet echt pijn... (dat besefte ik pas toen ik mijn angst had overwonnen)voor mij was het meer de gedachte van door die naald geprikt te worden en het bloed dat uit mijn lichaam "gezogen" werd. Nu ben ik helemaal niet meer bang voor prikjes of bloednames. Ik ben zwanger van mijn tweede kindje en ga zonder problemen naar een bloedname. Ik ben er zeker van dat het jou ook lukt. Je moet gewoon zien wat voor jou werkt om je angst te overwinnen. Ik ging bijvoorbeeld liever alleen naar de dokter en legde mijn hand op mijn buik zodat ik me op het kindje kon concenteren.
Veel succes!

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding
+