"U" of "jij" schrijven?

'U' en de achternaam (overigens moet 'u' niet met een hoofdletter in het midden van een zin).

Dus:

Geachte heer ...,

Op basis van uw e-mail kan ik u het volgende vertellen ...

U moet altijd de beleefdheidsvorm met een vreemde gebruiken. Zeker iemand met zo'n voorsprong in leeftijd.

En het is uitermate correct om zo achternaam te gebruiken.

Als je deze persoon niet kent, zou ik altijd aan de veilige kant blijven. Dus "u" gebruiken en met de achternaam aanspreken.

"Beste meneer De Vries, zou u zo vriendelijk willen zijn om ...".

Vroeger werd "U" uit beleefdheid met een hoofdletter geschreven. Dat is tegenwoordig overdreven, tenzij je heel formeel wilt zijn.

Je zegt "U" tegen mensen die oud zijn en als je ze niet kent. In dit geval dus u. De voornaam of achternaam ligt aan of de officieel de brief is(serieus, bijv. solicitatiebrief). Dan kan je het beste de achternaam gebruiken.

Het staat netter als je 'u' gebruikt, helemaal als je de persoon niet goed kent. Bij de aanhef zou je kunnen zetten de heer .... of mevrouw .... en dan op de puntjes de achternaam.
Mochten ze je dan antwoorden kan je daarna altijd nog beslissen of je 'jij' of 'u' zegt. Maar als het bijv. voor een solliciatie is gebruik je gewoon 'u'. Succes

Ik gebruik altijd U als je de persoon in kwestie niet kent. Afhankelijk van de situatie gebruik ik soms de voornaam, bijvoorbeeld indien deze in een formele brief zelf ook zijn/haar voornaam gebruikt.

Toegevoegd na 1 minuut:
en natuurlijk wel altijd de achternaam...

zou niet totuyeren. beter om U te schrijven. en als je misschien nog verder denkt contact te hebben met die persoon zou ik vragen of er bezwaar is om Je en Jou te schrijven. is wel netter.

Altijd "u" (kleine letter; tenzij hij begin van de zin staat) schrijven. "U" is namelijk beleefder dan "jij". Al was het iemand van 20 en je kent hem/haar niet persoonlijk moet er toch voor "u" worden gekozen. "Jij" gebruik je alleen voor je vrienden/familie en voor voornamelijk jongere mensen. Oudere mensen dien je veelal altijd aan te spreken met "u". Mits ze zelf zeggen "Zeg maar 'jij/je/jou' hoor." Of wanneer het natuurlijk iemand van 18 is en jij bent 17, dan mag er ook voor "jij/je/jou" worden gekozen. (Maar dus niet wanneer je hem een brief stuurt en je hem niet kent.)

(Hoe zit dit eigenlijk in het Duist heb je daar maar één soort?)

Toegevoegd na 20 seconden:
Owja en de achternaam gebruiken.

Toegevoegd na 13 minuten:
Mits ze zelf zeggen = Tenzij ze zelf zeggen

Ha, die Ben17;

Schrijf jij maar 'u'. Ik (ook alweer 48) zou die beleefdheid tenminste erg op prijs stellen. Als het contact dan wordt voortgezet zeg ik vanzelf wel een keer 'Zegt u maar jij'....

Verwarring : in België spreken ze constant met "u" en "uw" of "gij". "Jij" en "je" zijn "boekentaal" of "vieze Hollanders". ;-)

"U" gebruiken totdat je voelt of hoort dat het anders kan en mag.

Succes met je brief.

Een mail aan iemand die 40tig is benoemt je met "U", tenzij jij de persoon met jij aan mag spreken.
De voornaam gebruik je normaliter niet, maar als de persoon zelf ondertekent met b.v. Jan van de Broek, dan mag in de aanhef, Geachte heer Jan van de Broek staan.!

Ik zeg altijd U tegen mensen die ik niet ken of ouder zijn dan ik (veel ouder).
en jij tegen mensen die ik ken en mijn leeftijdgenoten.