Back to frontpage
Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Wat zijn de witte puntjes die ik zie wanneer ik naar de lucht kijk?

Wanneer ik naar de lucht kijk zie ik allemaal witte kleine puntjes heel snel bewegen voor mijn ogen. Wat zijn dit en is dit normaal?

Toegevoegd na 50 minuten:
Het lijkt net op alsof je sterretjes ziet

Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
25.9K

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Het beste antwoord

Heel goed dat je dit ziet! Ik bedoel - iedereen ziet het, maar de meeste mensen letten gewoon niet op.

Wat jij ziet, is het Fenomeen van Scheerer, ook bekend als het Blue-Field Entoptic Phenomenon. Zie de link hieronder.

Ondanks de naam, kun je het ook zien als je naar een fel verlicht wit stuk papier kijkt.

Omdat de link in het Engels is, hier een samenvatting in het Nederlands.

Het netvlies van de mens zit eigenlijk verkeerd om: de bloedvaten lopen vóór de lichtgevoelige cellen langs. Dat betekent, dat die bloedvaten door het beeld lopen.

De bloedvaten veroorzaken daardoor zwarte lijnen in je beeld. Da’s niet handig, en daarom corrigeren de hersenen voor die zwarte lijnen. Wat jij uiteindelijk ziet (dus ná filtering door je hersenen) is een beeld waarbij de zwarte lijnen van de bloedvaten zijn opgevuld door de nabewerking in de hersenen.

Zo af en toe komt er een witte bloedcel door zo’n bloedvaatje. De bloedvaten in je oog zijn zo smal, dat een witte bloedcel er maar nét doorheen past. De witte bloedcel vult daarmee het bloedvat helemaal op.

Een witte bloedcel is doorzichtig. Zodra er een witte bloedcel door zo’n bloedvaatje beweegt, valt er dus ineens wél licht op de lichtgevoelige cellen die achter dat bloedvaatje liggen.

De hersenen blijven echter corrigeren. Zij vullen op die plek automatisch blauw in (als je naar een blauwe lucht kijkt), of wit (als je naar een vel papier kijkt).

Maar nu zien je hersenen niet alleen het blauw dat ze zelf invullen, maar daarnaast nog eens extra licht, dat door de witte bloedcel heen op het netvlies valt. Jij ziet dus op die plek wat extra licht: een wit "sterretje".

--

Wat je dus ziet, zijn je eigen witte bloedcellen die door de haarvaatjes van je netvlies stromen. Die "puntjes" bewegen in wiebelige lijntjes, omdat de haarvaatjes kronkelig zijn. De puntjes verschijnen en verdwijnen, omdat je alleen dat deel van een bloedvat ziet dat aan de voorkant van je netvlies ligt. Daarvoor en daarna bevindt de witte bloedcel zich achter je oog, zodat je hem niet ziet.
(Lees meer...)
Bronnen:
Cryofiel
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Aha, weer wat geleerd! Ik zie dit ook 's-nachts, vooral als ik probeer zwakke sterren te zien. Pas als het witte friemeltje een tijdje stil blijft staan, trek ik de conclusie dat ik een ster zie. Mijn wederhelft (de sterrenkieker) beweert dat hij dat niet ziet als hij naar boven kijkt.
Cryofiel
12 jaar geleden
Een wit friemeltje dat je in het donker ziet, is geen witte bloedcel die voor het netvlies langs beweegt. Die witte bloedcel zie je namelijk alleen maar als er (veel) licht doorheen valt; vandaar dat je de "sterretjes" van vraagsteller alleen ziet als je naar een heel heldere lucht kjikt, of naar een helder verlicht felwit stuk papier.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dus dit is totaal niet ernstig? Ik heb de laatste tijd nogal last van mijn hoofd en denk dus meteen aan het ergste, al helemaal toen die puntjes mij opvielen. Maar die puntjes kunnen niet het gevolg van iets ernstigs zijn?
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Bedankt voor je super antwoord trouwens. Ik zie het inderdaad ook wanneer ik naar een witte muur of inderdaad wit papier kijk. Het was mij echter 18 jaar lang nooit opgevallen!
Cryofiel
12 jaar geleden
Het is inderdaad iets dat iedereen ziet, maar dat de meeste mensen niet opvalt. De meeste mensen zijn namelijk niet gewend om ECHT te kijken. Een ander voorbeeld zijn de mooie kleuren die je ziet wanneer je door je wimpers naar de zon kijkt (pas wel op dat je dan niet recht tegen de zon inkijkt; kijk voor de veiligheid een beetje naast / onder de zon). Je ziet dan allerlei mooie kleuren. Ook dit is iets dat de meeste mensen nog nooit is opgevallen, hoewel ze het met zekerheid wel eens zullen hebben gezien. Maar goed, terug naar de puntjes. Dat zijn dus gewone witte bloedcellen. Als je er eenmaal op gaat letten, valt het je steeds meer op. Tot je weet wat het is, dan weet je dat het erbij hoort, je weet waar het effect vandaan komt, en dan ga je het weer negeren. Je ziet het dan alleen nog maar als je erop let - of soms ook toevallig, maar dan zonder er bezorg over te zijn. Omdat je je witte bloedcellen ziet, zijn er wel eens testen gedaan om te proberen of je dit als diagnosemiddel cq zelftest zou kunnen gebruiken. Bij infecties of bij bijvoorbeeld leukemie neemt het aantal witte bloedcellen toe. Je zou dan meer van die kringelende witte stipjes moeten gaan zien dan normaal. Uit de testen bleek echter dat het verschil te klein is om als zelfdiagnosemiddel te dienen. Conclusie: of je veel of weinig van die stipjes ziet, en of je ze vaak ziet of maar af en toe, hangt alleen af van de aandacht die je eraan besteedt. Ziektes of afwijkingen zijn er niet mee te constateren.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ontzettend bedankt! Dit zegt natuurlijk nog niet dat ik niets ernstigs heb maar dit is in ieder geval een zorg minder. Ben 18 jaar en ben erg bang voor een tumor in mijn hoofd, heb namelijk af en toe steken in mijn hoofd en soms een soort druk achter mijn neus. Maar dit komt vooral doordat ik er teveel op let, omdat ik er zo bang voor ben. Ook hierdoor concentreer ik mij, zoals je zelf ook zei, alleen maar op de 'disco' puntjes in de lucht waardoor het natuurlijk veel en veel meer opvalt. (in de franse zon ;)
Nogmaals bedankt voor je erg goede uitleg!!
Cryofiel
12 jaar geleden
Graag gedaan! Ik ben blij dat ik je heb kunnen helpen! Enneh, die druk achter de neus - dat kan natuurlijk een gevoel zijn dat je "zelf maakt", als je begrijpt wat ik bedoel. Puur door er zo op te concentreren kun je zelfs klachten kweken die je eigenlijk helemaal niet hebt. In feite ben je dan de ongelooflijke kracht van je lichaam op een negatieve manier aan het inzetten. Probeer (zelf)vertrouwen te krijgen, dan kun je diezelfde kracht *positief* inzetten. Overigens, de druk achter de neus wordt waarschijnlijker veroorzaakt door een klein probleempje in één van de holtes in je hoofd dan door een tumor. De voorhoofdsholte is de bekendste holte, en die kan wel eens gaan ontsteken. Dat geeft ook een drukkend gevoel. Maar behalve de voorhoofdsholte heb je nog meer van die holtes, ook één achter de neus, alleen weet ik niet uit mijn hoofd hoe die heet. Heb je recentelijk een verkoudheid doorgemaakt, of een hooikoortsachtige allergie? Dan kan de opening van zo'n holte verstopt raken, met een ontsteking als gevolg.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dit is inderdaad precies wat de huisarts tegen mij zei. Je wekt het als het ware onbewust zelf op. Alleen had ik toen nog geen druk achter mijn neus. Ben afgelopen tijd niet verkouden geweest, heb nu alleen dat elke avond/nacht een dicht neusgat, deze maakt soms ook een ploppend geluid. maar verder niet verstopt. Vaak steken in mijn hoofd aan de rechterkant en soms ook in mijn oor steekjes, tevens ook een piep. Al kan deze piep ook psychisch zijn hoor. Volgensmij passen deze klachten het best bij een holteontsteking, denk je niet? En is dit onschuldig? Ik heb deze klachten namelijk al een aantal weken, maar zit nu voor 2 weken in frankrijk dus ga hier liever niet naar de dokter :)
Cryofiel
12 jaar geleden
Nu ga je me dingen vragen die alleen kunnen worden beantwoord door een medisch onderzoek te doen... Voor mij klinkt het dichte neusgat met het geplop als een lichte vorm van allergie. Voor pollen, voor huisstofmijt, voor het wasmiddel waarmee je beddengoed is gewassen - wie zal het zeggen? Maar door die allergie kunnen alle slijmvliezen net een beetje opzwellen. Daardoor gaat je neus dichtzitten (dat merk je), maar gaat ook de doorgang tussen je neus en je holtes dichtzitten. En dat kan de uitstroming van slijm verhinderen, waarna bacteriën voor een (al dan niet lichte) ontsteking kunnen zorgen. Zoiets - zie het bovenstaande als een principe-idee, niet als de absolute werkelijkheid, want ik heb niet genoeg kennis om een absolute werkelijkheid te kunnen verkondigen. Overigens kunnen de klachten ook worden veroorzaakt door met open mond slapen en/of snurken. Dat droogt de slijmvliezen uit. Of de piep in je oor er ook mee te maken heeft, durf ik niet te zeggen. Kan, maar hoeft niet. Hoe dan ook, zo'n piep is ook een prachtig voorbeeld van een klacht die je jezelf kunt aandoen. Hoor je een piep en heb je weinig zelfvertrouwen, dan ga je je zorgen maken. Je concentreert al je aandacht op de piep. De volgende nacht zul je opnieuw de piep horen, ook als die er eigenlijk niet is. Je produceert je eigen probleem. Hoor je een piep en heb je veel zelfvertrouwen, dan denk je heel kort: goh, een piep. Misschien denk je nog: zal wel weer verdwijnen. Misschien denk je zelfs dat niet. Je schenkt er hoe dan ook geen aandacht aan, je gaat gewoon ontspannen slapen. De volgende nacht ben je die piep al lang weer vergeten, want er is geen reden om iets onbenulligs te onthouden, toch? Daardoor zul je die piep nooit meer horen. Je hebt je eigen klacht opgelost.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Bedankt voor je uitleg. Ik ben iniedergeval een beetje gerustgesteld, dat het ook iets onschuldigs kan zijn. Ik heb alleen nog een vraagje: Als ik in de felle zon lig en ik knijp een oog een beetje dicht terwijl ik bijna naar de zon kijk, zie ik echt wel 100 van die floaters waar een eerdere antwoorder het over had. Dan zie ik echt ontzettend veel en ook wat sliertjes. Is dit ook normaal? Sorry voor mijn vele vragen!!
Cryofiel
12 jaar geleden
Ja hoor, dat is normaal. Bijna iedereen heeft floaters. Floaters zie je het beste wanneer je pupil klein is. Je pupil wordt kleiner naarmate er meer licht is. Als jij naar de zon kijkt, is je pupil dus zo klein als die maar kan worden. Als je daarnaast je ogen dichtknijpt, zorgen je oogleden ervoor dat de opening waardoor licht naar binnen kan vallen zelfs nog weer kleiner wordt. Met zo'n kleine opening zie je elk klein floatertje, ook die floatertjes die je normaal niet zou zien. Vraag maar eens aan iemand die een spiegelreflexcamera heeft. Stofjes op de sensor zie je niet als je fotografeert met een grote lensopening. Zodra je de lensopening klein genoeg maakt, zie je opeens wel die stofjes als zwarte vlekjes op de foto.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Erg goede uitleg!!

Andere antwoorden (2)

Dit is onschuldig,dit zijn losgeraakte eiwitdeeltjes die rondzwerven.
(Lees meer...)
fremar
12 jaar geleden
Cryofiel
12 jaar geleden
Nee, die zijn donkergekleurd, en ze bewegen heel langzaam.
Rommeltjes in je glazige oogmassa. Deze zijn er altijd wel maar worden vooral duidelijk wanneer je iris heel klein is (veel licht en 's zomers).
(Lees meer...)
ronaldP
12 jaar geleden
Cryofiel
12 jaar geleden
Wat jij beschrijft zijn de "mouches volantes" of de "floaters" (dat zijn twee namen voor hetzelfde verschijnsel). Die zijn echter donkergekleurd, en ze bewegen langzaam.
ronaldP
12 jaar geleden
aha... wit... Mijn antwoord moet hierbij genergeerd worden ...:-)
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image