Waarom houd "de hik" langer aan dan bijvoorbeeld wanneer je een boer laat?

De hik is een periodiek optredende spontane onwillekeurige samentrekking van het middenrif tijdens inademing,
gevolgd door het plots sluiten van het strotklepje wat een kenmerkend geluid veroorzaakt.
Deze samentrekkingen volgen el
kaar op met een interval van een of meerdere seconden.
De hik is genoemd naar de klank die erbij ontstaat: Noors en Deens "hikke", Turks "hıçkırık", Engels "hiccup".

Het strotklepje of de epiglottis is een dun, dekselachtig kraakbeenklepje, bedekt met een slijmvlies, dat zich aan de basis van de tong bevindt. Het klepje controleert de toegang tot de ruimte tussen de stembanden. Normaal gezien is de klep naar boven gericht, maar wanneer men slikt, wordt door optrekken en naar voren verplaatsen van het strottenhoofd de epiglottis in een passieve beweging als een deksel boven de stembanden naar beneden gevouwen, zodat voedsel dat via de slokdarm naar de maag niet in de luchtpijp terecht kan komen.