Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

ik ben zeer gedemotiveerd op school, wat kan ik hier aan doen?

Op het moment volg ik een opleiding; Applicatieontwikkelaar (website maken enz, programmeren)
Omdat ik niet goed in mijn vel zit ben ik niet zo gemotiveerd meer en doe erg weinig aan men opleiding, op het moment loop ik stage en kom ik vaak te laat.
Zelf heb ik het idee dat ik een opleiding doe waarover ik denk of het wel de juiste opleiding is geweest om te doen.

vorige stage ben ik ontslagen omdat ik te demotiverend over kwam.

Komt dat puur door mijn demotivatie of zou het aan iets anders kunnen liggen?

of heeft de rol van adolecent naar volwassenheid hier iets mee te kunnen maken, ik kan namelijk gruwelijk slecht over veranderingen die voor mij niet positief zijn.

Ik ben snel teleurgesteld als dingen mij niet meezitten of dat er onverwachtse veranderingen plaats vinden.

bedankt voor uw moeite!

Toegevoegd na 8 minuten:
graag antwoorden waar ik wat mee kan dus niet alleen van 'zoek een andere opleiding!' of iets in die trend.

Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Geef jouw antwoord
0 / 2500
Geef Antwoord

Het beste antwoord

Wow, je zet veel gevoelige woorden in één vraag, maar dat helpt wel.

Meestal leidt een correcte probleemstelling wetenschappelijk snel tot het antwoord zelf.

Zelf was ik verplicht om de opleiding Boekhouder te volgen door mijn ouders en waren er voor ons (elf kinderen toen) geen keuzevrijheid. Bizar genoeg, besef ik in zekere zin dat wat je hier vertelt, dus, zoals ik toen dacht, meestal NIET te zien heeft met de studiekeuze.

De kerndiscussie is dat je zoekt of je demotivatie intern (in jezelf) dan wel extern ligt (dingen die niet passen). In stages worden zoveel mensen 'gebuisd' omdat ze sociaal niet enthousiast genoeg overkomen. Maar tegelijk kunnen stagemeesters (dat ben ik ook) er zelden mee om, dat het hun taak net is, om net jullie te helpen hoe jullie overkomen qua perceptie en dat je daar wel degelijk een groeiproces in kunt doormaken.

Je zit vooral in een neerwaartse trend, en door de duur, zal het snel volgen dat je daar vrede mee neemt. Niemand kan gemakkelijk om met negatieve kritiek, zelfs ikzelf niet die er mezelf verstandelijk op trainde (vanuit christelijke visie is dat iets gemakkelijker) om te beseffen dat je eigenlijk MEER leert en meer vooruit kunt met negatieve kritiek dan het 'verdovende': 'goed zo jongen/meisje, do zo voort'.

Alles wat je hoort, zegt trouwens in de eerste instantie veel over het gedachtengoed van de zender, en dikwijls vrij weinig over de ontvanger, over jou zelf, want in welke mate ben je jezelf en kun of hoef je dat ook te zijn?

Een eerste stap is altijd het relativeren: je krijgt een opmerking, maar hoe ga JIJ daar mee om? Je reputatie is misschien al verbrod en dan moet je naar een andere school, want mensen zijn niet zo flexibel en als ze niet in je geloven, ga je HEN niet zo meteen veranderen. Dit is werkelijk een ziekte van onze generatie, die jullie in zekere zin te zacht opgevoed hebben omdat we vergaten dat de pijn die wij in een harde opvoeding soms nog wel meekregen, zinvolle pijn is zoals spieren die je moet scheuren om ze te trainen via een groeiproces.

Concrete tips zijn moeilijker:

Van kind naar volwassene moet je leren op je eigen poten staan, dat houdt ook in dat je zelf je plan trekt en ZELF besluit hoe je reageert op situaties. Een diploma (om het even welk) halen, is een van de beste middelen om 'wacht maar tot ik groot ben, dan zal ik tonen hoe het moet!' uit te voeren (ik ben ook bij die soort, en ik voel dat ik het ook zo doe).

Een diploma halen is een kwestie van doen!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden

Andere antwoorden (2)

bijna iedereen in de puberteit maakt een fase door, waarbij hij/zij minder interesse krijgt in school en werk e.d omdat de interesses in het sociale leven (uitgaan, verkering, vrienden) groter worden.

de enige die er iets aan kan doen ben jij zelf, door de juiste prioriteiten te stellen en de goede keuzes te maken.
verder kun je je afvragen of je wel iets doet wat je leuk vind en anders is het misschien verstandig met je mentor of zo een gesprek te hebben , over dat je je gedemotiveerd voelt en wat je hier aan/mee kan doen. of eventueel een andere opleiding , als je dat liever doet.

probeer je toekomstwensen in het oog te houden, als je iets graag wilt bereiken en je hebt er deze opleiding voor nodig zorg dan dat je jezelf blijft vertellen dat dit is wat jij wilt!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik ben het in grote lijnen met de vorige antwoorde eens. Dus ik steek je even een har tonder de riem.

Doorgaan. Je weet nog niet half hoe belangrijk een diploma is in de maatschappij.
Beter een diploma en dan eventueel daarna totaal iets anders gaan doen, dan niet afmaken. Nu gaan zwerven en hangen geeft je later veel problemen.
Een stage is geen wereld ramp. Niet te moeilijk maken, dat is het meer bij jou.
Het is je werk, niet de liefde van je leven. Dat hoeft helemaal niet.

Het scheelt trouwens heel veel voor je energie, als je jezelf gaat motiveren.
De positieve kanten er uit gaat halen, duidelijk maakt aan jezelf hoeveel je er aan hebt, vrolijkheid maakt voor je werkdagen en gewoon aardig blijft tegen andere mensen.

Je kan kleine doelen maken. Een taak die je extra goed wilt leren, iemand waarmee je leuk wilt praten, bijvoorbeeld. Dat scheelt ook, heb je een reden, een motivatie.

Niet bang zijn. Iedereen wordt volwassen en iedereen geeft er een goede draai aan. Zo erg is het nu ook weer niet.

Het is altijd prettiger werken met energie, dan hangerig. Van energie die je er in stopt, krijg je energie.
Dat is denk ik wat je nog niet weet, omdat je weinig werkervaring hebt.

Dus jezelf bemoedigend toe blijven spreken en er juist wat van maken! Het is jouw leven, en dat moet goed worden! En dit is een middel! Heerlijk!

Doen. Je moet het gewoon doen, er zit niets anders op. En het valt best mee.

Zet' em op!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Deel jouw antwoord
0 / 2500
Geef Antwoord
logo van Kompas Publishing

GoeieVraag.nl is onderdeel van Kompas Publishing