Is het waar dat bij kanker is de overlevingskans in het academisch ziekenhuis tot 30 procent groter dan in het streekziekenhuis (zie toelichting)?

En ik dacht dat de Amerikanen het bont maakten.
Pure stemmingmakerij. Niks anders.

Het zou statistisch best wel eens kunnen dat die kanker cijfers kloppen maar dan moet je daar wel het soort kanker bij melden. Er zijn soorten die heel goed te behandelen zijn, er zijn soorten die vrijwel gegarandeerd fataal zijn en er zijn soorten die daar tussen in vallen. Het klinkt misschien hard maar iemand die niet te behandelen is ga je niet toch naar 5 verschillende ziekenhuizen langs tig specialisten sturen om misschien een dag te winnen. Zorgen dat ze niet lijden is dan eigenlijk de enige taak die je als arts hebt en dat is niet iets waar je voor naar een academisch ziekenhuis hoeft dat ver van alle familie af ligt. Die wil je dicht bij huis hebben. In die zin lijkt het mij heel zinnig om terminale patiënten naar ziekenhuizen dicht bij hun familie te brengen en dan komt dat idd slecht uit de bus in de statistieken.

Ook de onzin over arts-assistenten. Ten eerste is een arts assistent al geen basis arts meer en ten tweede zijn ze wel degelijk volwaardige artsen en hun werk wordt ook nog eens gecontroleerd door begeleidende specialisten. En ze zullen specialistische werk moeten doen omdat ze dat juist moeten leren. Dat heeft niks met tijdsdruk of goedkope oplossing te maken. Ze moeten het specialisme leren en daarvoor zullen ze dat werk moeten doen. En uiteindelijk kan je toch echt fouten niet voorkomen maar daar lijkt de schrijver van het stuk heel anders over te denken. Blijkbaar moet volgens die schrijver iedere arts die een diagnose mist maar meteen zijn/haar licentie verliezen. Lijkt me niet dat je dan veel artsen over houd. Mensen (ook artsen; schokkend he!) maken fouten!
En een specialist die er voor kiest om geen promotie onderzoek te doen hoeft niet minder bekwaam te zijn dan iemand die daar wel voor kiest. En dat noemen ze op die site een lager opgeleide arts... het is een specialist! Promotieonderzoek doen is sowieso in Nederland niet bijzonder populair omdat het zo slecht betaalt.
Een professor is niks anders dan een leraar op een universiteit. In Nederland is de titel zelfs alleen an hoogleraren voorbehouden. Dat betekend in de eerste plaats dat er niet veel van die mensen zijn en in de 2e plaats dat ze zich eigenlijk bijna niet meer met het behandelen van patiënten bezig houden.

Ik zou nog een tijd door kunnen gaan maar de ruimte begint op te raken. iig: ik kan alleen maar concluderen dat de schrijver dringen professionele hulp nodig heeft.