Waar komt onze behoefte tot lijfelijk contact vandaan en waarom heeft de ene persoon dat meer nodig dan de andere ?

Eigenlijk is het een soort vorm van sociale vaardigheid. Als je gelijk als baby al door je moeder wordt vastgepakt en tegen haar lichaam ligt, begint het volgens mij al. Niet bewust natuurlijk, maar ook onbewuste prikkels blijven hangen. Zo krijg je toch al gauw door dat je bij angst, schrik, verlegenheid en wat je ook als kleuter mee moet maken, al je nare gevoelens verdwijnen als je moeder je knuffelt, kust en geruststelt. Je voelt je beschermd en prettig, zo dicht tegen iemand aan. Knuffelen en lijfelijk contact word je dus ook aangeleerd. Hoe meer thuis ge-
knuffeld wordt, hoe gewoner je het vindt, hoe meer je het zelf doet en er behoefte aan hebt. Mensen die het niet prettig vinden, hebben dit vaak niet meegemaakt als kind en hun ouders het vaak ook niet, want die missen het niet omdat ze het niet kennen.Die leren het pas kennen door hun eerste vriendinnetje of vriendje. Als die uit een hecht gezin met veel geknuffel komt, zal die automatisch willen knuffelen en vaak leer je dan pas hoe prettig dat is ( of niet).De een zal het nooit prettig vinden en de ander kan het leren te waarderen. Ik ben zelf een vreselijke knuffelkont, kom ook uit een hecht gezin met veel liefdes betuigingen en vind het nog steeds vreselijk dat mijn zoon,
door een stoornis in het autistisch spectrum een hekel heeft aan kussen of knuffelen, maar dat is inherent aan autisme. Inmiddels heb ik het geaccepteerd en respecteer ik zijn gevoelens. Ik weet dat hij gek op me is, ook al kan hij het niet uiten,maar af en toe mis ik het wel.

Ik denk dat het verschil voornamelijk veroorzaakt wordt door waar men zit... in het hoofd of in het lichaam.

Mensen die erg lijfelijk zijn (veel willen aanraken) zitten met hun aandacht meer in het lichaam, zijn meer in het hier en nu.
Mensen die meer dromen, denken en zodoende meer in het hoofd zitten hebben de neiging tot knuffelen minder. Als zij contact willen is dat meer op het mentale vlak (lekker samen bomen).

De neiging tot contact wordt veroorzaakt door de fundamentele eenzaamheid. Uiteindelijk wordt je alleen door jezelf echt begrepen en gekend. Door contact te maken willen we dat gevoel van eenzaamheid doorbreken, even samen zijn.

Iedereen heeft een hoge of lage aaibaarheidsfactor ,dat komt m.i. vanaf de geboorten. Ik ben wat af geknuffeld vroeger ,ik ben ook een knuffelaar. Ik denk dat het vanaf het moment dat je op de wereld kwam er al in zit of niet.