Last van te veel angst tegen bloed enzo wat kan ik er aan doen? Lees omschrijving

Om van een angst af te komen kan je jezelf confronteren met de angst. ga zoeken op internet (dat moet jezelf doen) wat bloed precies is. welke dingen zitten erin? hoeveel liter? kijk op tv bewust eens een film met bloed zodat je kan wegzappen.

De meest effectieve therapie bij een specifieke fobie is exposure. Letterlijk betekent dat: blootstelling. Aan je angst dus. De fysieke angstreactie neemt vanzelf af als je lang genoeg aan een angstgevende prikkel blootgesteld wordt. Dat betekent dat je door een blootstelling die lang genoeg wordt volgehouden, vanzelf in de situatie zult komen dat je nog steeds blootgesteld wordt aan datgene waar je bang voor bent, maar dan zónder dat je die heftige angst ervaart. Daarmee creëer je een positieve ervaring, en dooft de angst uit.

Wanneer iemand intens bang is voor bloed, operaties, en alles wat met ziekenhuizen te maken heeft, spreken we van een specifieke fobie van het bloedletseltype. Het unieke hieraan is dat niet - zoals bij elke andere specifieke fobie - de bloeddruk stijgt, maar de bloeddruk juist daalt. Mensen die ergens bang voor zijn, zijn vaak bang om flauw te vallen als de angstig zijn. Dit is bij de meeste angsten een onterechte angst, want doordat je bloeddruk omhoog gaat, kun je niet flauwvallen. In jouw geval echter is die angst wél terecht, omdat bij dit type fobie de lichamelijke reacties heel anders zijn. Dat betekent ook dat je niet 'zomaar' bij wijze van spreken bij een operatie kunt gaan staan (niet dat dat überhaupt zomaar kan, maar even ter illustratie) met het idee dat lang genoeg vol te houden om je angst uit te laten doven. De kans is namelijk groot dat je dan flauwvalt, en dan heb je én geen uitdoving van je angst, én creëer je eerder een negatieve dan een positieve ervaring.

Een alternatief voor de 'normale' exposure, is exposure in vitro, of graduele exposure. Bij het eerste zijn de prikkels niet echt maar in gedachten, bij het tweede stel je een angstladder op van minder tot meest angstige situaties, en begin je met blootstelling aan de minder angstige situatie, om dan langzaam omhoog te werken. Een psycholoog kan je hierbij helpen, en die kan tegelijk nog andere methoden inzetten om jou te helpen. Zo kan je denken over bepaalde dingen ook een rol spelen, en helpen ontspanningsoefeningen om meer controle te krijgen over de reacties van je lichaam hierop.

Natuurlijk kun je zelf proberen hier zoveel mogelijk aan te werken, maar als deze angst echt hinderlijk voor je is, of als je zo snel mogelijk van je klachten af wilt en zeker wilt weten dat je het op de juiste manier aanpakt, ga dan naar een eerstelijnspsycholoog. Je verzekering vergoedt in elk geval 5 sessies, al geldt er wel een eigen bijdrage per sessie.

Je mag bloed heus wel smerig of vies vinden, dat vinden meerdere mensen wel.. Maar dat je wat tegen je misselijkheid en bijna overgeven wat wilt doen is opzich niet slecht. Zoals eerder gezegd, zoek informatie over bloed op. Wat het inhoud etc. Dan kan het minder misselijkmakend worden misschien. Neem de tijd, en maak je er niet zo druk over :).

En injecties, catherisaties, infuzen, nagelextracties, lumbaalpuncties, reponeren van botbreuken, inbrengen van spiraaltjes, etc. Ik ken het probleem maar al te goed. Nooit zal ik er echt aan wennen. Als ik wat bloed moet afstaan voor onderzoek geef ik mijn arm maar even weg, terwijl ik de andere kant opkijk en veins met andere zaken druk te zijn. Meestal voel ik niets en is het klaar voor ik er erg in heb. Lastiger zijn bloed, verwondingen en ingrepen bij anderen waar ik bij betrokken ben.

Langzamerhand ben ik erachter gekomen dat het een regieprobleem is. Trek je zelf aan de touwtjes met injecties, wondverzorging of welke ingreep dan ook, dan heb je geen, of in ieder geval stukken minder last van flauwtes, misselijkheid, wit om de neus of zwart voor de ogen. Dat is een handige wetenschap als je je werk moet doen als verpleegkundige.

De beste tip die ik je kan geven is om je te verdiepen in de details van zo'n ingreep, verwonding en de behandeling ervan. Loop er niet voor weg maar laat jezelf erdoor boeien.