Als moeder maak ik me zorgen over zoon en ex-lief, wat kan/moet ik doen? lees uitleg

vervelende situatie, meestal helpt het niet, als ouders zich gaan bemoeien met de relatie van hun kind, de kans dat het dan averechts werkt wordt dan groter. Je zoon zal wijzer worden van "het op zijn bek gaan", hoe vervelend ook, je kunt niet meer doen, dan hem opvangen als dat nodig is, er komt een dag, dat hij inziet dat dit niet werkt. Heb vertrouwen in je zoon en in jezelf.

Jammer genoeg werkt het zo, dat als jij verkeerd spreekt over dat dametje, hij het juist voor haar opneemt en haar juist wilt houden.
Vraag eens aan hem... is het nou een leuk gevoel voor jou dat jij alleen maar goed genoeg bent als ze even niemand anders heeft ?
Maar waarschijnlijk heb jij dat vast al gezegd.
Als hij het zelf niet inziet, kun je weinig doen.
sterkte.

hij zal zelf tot het inzicht moeten komen (en dit ook aanvaarden, accepteren, en hierin de beslissing nemen) dat dit gewoon niet opschiet en niets zal worden.

dit inzicht kan je geven of opdringen, maar wellicht kan je hem wel helpen hiermee door bepaalde vragen te stellen. iets van:

-zie jij dingen waardoor je kan denken dat de relatie nu goed zal zijn of worden?

-ze weet waar ze je zo hard mee kan kwetsen, waarom zou ze hier geen rekening mee kunnen houden.

-wat is er zo bijzonder aan haar waarvan jij denkt dat je met haar een toekomst op wil bouwen?

-stel dat als het nu goed komt, dat je die andere jongens en het hetgeen je nu meegemaakt en ondergaan hebt geen invloed meer heeft op je relatie?

-als jij daadwerkelijk van iemand zou houden, zou jij dan hetzelfde doen?

Enkel als hij zich los kan maken van haar, kan inzien dat dit niet gaat slagen en dit ook accepteert, in gaat zien dat het pas zal stoppen als hij ZELF de keuze neemt om het een halt toe te roepen door haar niet terug te nemen, en dat hij te lief, te goed, en te gevoelig is voor dit soort 'mensen' kan hij het voorkomen.

Zolang hij zich afhankelijk maakt is hij een speelbal en ligt het in de handen van de koele kikker hoe hij zich hierbij zal voelen.

Als ouder kan je hier helaas niets mee doen, maar wellicht dat je het met de huisarts kan bespreken want hij kan hier heel onzeker van worden, en het zelfbeeld zal waarschijnlijk ook niet bepaald een boost krijgen hiervan.

En verder kan je er enkel voor hem zijn, je zorgen om hem uiten en proberen je zo neutraal mogelijk naar zijn (ex)vriendin op te stellen.

Moeilijk om dit zo van je kind te moeten zien, dus wens jou en je zoon veel succes toe.

Ik begrijp heel goed, dat je boos en ongerust bent.
Heb je daarvoor nou zo je best gedaan om hem op te vangen en te troosten? Al die nachten en al die aandacht voor niets geweest?
Wie denkt die meid wel, dat ze voor zich heeft, dat ze zo speelt met hem? En hoe dom kun je zijn, als zoon, om er wéér in te trappen?

Je zoon is, hoewel hij altijd je kind zal blijven, een jonge volwassene.
En je zal zijn keuzes moeten aksepteren, ook al begrijp je ze niet.

Wat je wél kunt doen, is je zoon (mét evt. de vriendin, als jij dat zou willen!!), eens rustig neerzetten op de bank met een kop thee, en met hem/ze praten over je gevoelens en de zorgen die je hebt.

Je kunt beginnen met aan te geven, dat je wilt praten over jezelf, en dat jij zelf verantwoordelijk bent voor je gevoelens - zij hoeven daar niet in mee te gaan, maar jij wilt ze uitspreken.

En ook, dat jij niet enthousiast kunt zijn over de hernieuwde vriendschap na alles wat er is gebeurd, dus dat ze dat niet van je kunnen verwachten. Dat je wel kijkt, wat er van komt, maar dat je voorlopig nog heel sceptisch bent.

Je weet tenslotte niet, wat er in haar kop rondgaat. Wat ze heeft meegemaakt met die andere lovers, en waarom ze nu toch weer voor jouw zoon lijkt te kiezen.

Je kunt alleen maar hopen, dat hij sterker uit het verwerken van de vorige ellende is gekomen, en dat hij zich, hoop jij, realiseert wat hij zich op z'n hals haalt als ze het toch niet zo ernstig meent als hij.

Dat mag zij ook best van jou horen, vooral, omdat zij (in leeftijd althans!!) ouder is.

Ik heb ooit eens gelezen, dat een moeder 2 x het leven schenkt aan haar kinderen :
één keer bij de geboorte, en
één keer als ze hun vleugels uitslaan en aanstalten maken het nest te verlaten......
Sterkte hiermee, maar probeer héél bewust los te laten waar je niets aan kunt veranderen.

Haar timing (op z'n verjaardag....) is op z'n minst gezegd niet erg gunstig getroffen.
Daarom denk ik, dat zij nog lang niet zo volwassen is, als haar leeftijd doet vermoeden.

'Door schade en schande word je wijs' en 'liefde maakt blind'. Het zijn aloude wijsheden die al zolang gelden als dat er mensen bestaan.
Je kúnt hem als ouder niet helpen, laat dat wel zijn. Je kunt alleen een luisterend oor zijn áls hij erom vraagt. Alles waarvoor je hem waarschuwt, weet hij eigenlijk al lang, maar in de liefde kan je niet anders dan hopen dat het nú goed gaat en er weer voor gaan. Liefde laat het verstand niet meer goed werken want gevoelens en emoties overheersen door de op dat moment alles overheersend hormonen die door het lijf gieren steeds als je alleen al aan die ander denkt!
Het is een fase waar hij doorheen moet, zijn eigen evaringen maken en tenslotte zijn verstand aan het werken krijgen. Liefde is mooi, maar kan zo wreed zijn als het maar écht van één kant komt!
Als ouder sta je er door je verkregen 'levenswijsheid' machteloos tegenover, want je ziét het, je ként het en je weet waartoe het leidt en dat is zo moeilijk, want je ziet hoe jouw kind eronder lijdt. Hij is echter nog niet zo ervaren en ziet alleen de rose kant als hij bij haar is. Zij beheerst hem en hij voelt dat écht wel, maar kan er nog niets tegen doen.
Je kunt dus niet echt iets eraan doen want waarschuwingen helpen niet! Volwassen horen gebeurt met vallen en opstaan en hij is daar hard mee bezig.
Hij zal er sterker uitkomen, maar er uitkomen komt hij zeker. Tot die tijd kan je hem proberen te steunen door hem te proberen te begrijpen en respect voor zijn gevoelens te tonen. Ik weet dat hij je langzaam aan zelfs boos kan krijgen omdat hij niet wíl luisteren, maar door hem te negeren of kwaad te worden, heb je helemaal geen invloed of vertrouwen meer bij hem. Probeer rustig te blijven en er voor hem te zijn, want hij zal je nog nodig hebben. Zij zal ook haar ervaringen maken en ineens is ze écht verliefd op een ander en dan is hij van haar verlost.
Dán moet je er voor hem zijn.

Het antwoord lieve bezorgde moeder is echt heel simpel, en niet leuk. Je wilt je kinderen voor alles beschermen, en je gunt ze uiteraard het grootste geluk voor hun hele leven. Maar zo werkt het helaas niet. Soms maken zij keuze's omdat ze niet anders kunnen. Heel erg verliefd zijn heeft dan de prioriteit. Al wordt je kind nog zo oud, je wilt het beschermen! Echter, dat gaat niet altijd. Soms moet het kind het echt zelf inzien dat het niet goed voor hem/haar is. Ik heb 4 kinderen, en heb het al zo vaak meegemaakt. Wel (en ik merk dat jij wel zo'n goeie moeder bent) moet je zorgen, dat als het mis gaat, ze altijd weer bij je kunnen komen. Zonder verwijten, er gewoon weer zijn. Ik wens jou en je zoon veel sterkte, want ik snap, het is geen leuke situatie!

Toegevoegd na 1 uur:
Ik heb je reactie gelezen en snap echt hoe erg de situatie voor jou en je zoon is. In mijn antwoord probeer ik alleen maar uit te leggen dat je als moeder in zulk soort ellendige situaties vaak machteloos staat. Jouw zoon moet tot inzicht komen dat hij dit echt zelf niet wil!