mijn moeder heeft epidurale ruimte en ze heeft soms heel veel pijn. Wat kan ze doen?

Ik denk toch echt dat dit een zaak is voor de huisarts ... Ga er een keer langs!

Ik denk dat ze het best naar een arts kan gaan.
Misschien zou het volgende helpen om aan te kaarten:
- Een epidurale injectie (zie bron voor meer informatie)

Toegevoegd na 1 minuut:
Even wat informatie: (zie 2e bron):

"Hoe werkt het?

Tijdens de behandeling zit of ligt men op een brancard of bed. Daarbij is het belangrijk zo ontspannen mogelijk te zitten of te liggen met de schouders naar beneden, de kin op de borst en de rug zo bol mogelijk.

Nadat de huid is ontsmet met jodium, geeft de anesthesioloog een injectie met plaatselijke verdovingsvloeistof. Daarna wordt met een speciale naald de epidurale ruimte aangeprikt waarna er een ontstekingsremmend middel en eventueel nog een verdovingsvloeistof wordt ingespoten. Dat kan een raar, vol gevoel geven en naar de benen of schouders trekken.

De arts kan een röntgenapparaat gebruiken om beter zicht te hebben op de plek waar de injectie moet worden ingespoten.
Soms is het nodig om de procedure tot drie keer toe te herhalen voor het beste resultaat. Hoe lang de pijn wegblijft, kan variëren van een week tot een jaar."

Toegevoegd na 1 minuut:
Bijwerkingen en risico's

Als gevolg van de verdoving kan er een doof gevoel in de armen, borst, benen of buik optreden maar dit verdwijnt na enkele uren. Ook kan er tijdelijk licht krachtsverlies optreden aan de armen of benen. Daarnaast kan er de eerste paar dagen sprake zijn van opvliegers; een warm gevoel en roodheid in het gelaat.

Tevens kan er een 'lekkage' plaatsvinden van de vloeistof die rond het ruggemerg en de hersenen stroomt. Hierdoor kan hoofdpijn ontstaan. Het helpt om na de behandeling een tijdje plat te liggen en veel te drinken. Soms is een injectie met het eigen bloed nodig om het prikgaatje te dichten en de hoofdpijn te laten verdwijnen.

Bij mensen met suikerziekte is een schommeling van de bloedsuikerspiegel mogelijk.
Een epidurale injectie mag niet worden gegeven bij allergie voor de stof die ingespoten wordt, bij een bacteriële infectie, hartproblemen, zwangerschap, stollingsstoornissen of het gebruik van antistollingsmedicijnen en bij rugpijn door een tumor of infectie.

Epidurale ruimte hebben we allemaal: dat is de ruimte in het wervelkanaal waarin zich o.a. het ruggenmerg bevindt.

Ik weet niet wat je moeder heeft, waarschijnlijk een probleem met haar rug of nek, en wellicht bedoel je een vernauwing van de epidurale ruimte waardoor zenuwpijn optreedt? Die injectie waar je van spreekt, dat zou een epidurale injectie kunnen zijn, dus een injectie met een pijnstillend en/of ontstekingsremmend middel in de epidurale ruimte.

Wanneer een dergelijke injectie niet werkt, zijn er opties als pijnmedicatie, een ander soort locale pijnbehandeling (zoals een injectie-techniek op een andere plaats, of op een ander niveau) of nog weer andere opties. De mogelijkheden voor pijnbestrijding zijn behoorlijk geavanceerd in deze tijd, maar echt pijnvrij leven is voor veel mensen met complexe pijnproblematiek, niet mogelijk. Ik neem aan dat je moeder onder behandeling is van een pijnspecialist (anesthesioloog/pijnbestrijder) en dat is ook precies de persoon die haar verder kan helpen. Als die haar niet meer kan helpen, kan die haar misschien doorverwijzen naar een andere pijnspecialist die wat meer ervaring heeft met haar specifieke problematiek. Het is soms mogelijk om bepaalde pijnzenuwen te blokkeren, er is allerlei pijnmedicatie mogelijk, en er zijn zelfs implanteerbare pijnpompen die een medicijn direct bij het ruggenmerg afgeven, en apparaatjes die door elektrische stroompjes pijn kunnen beïnvloeden.

De andere kant is dat ook het "leren leven met pijn" een hele opgave is. Wanneer ze hier nog nooit eerder begeleiding bij heeft gehad, zou ze met haar artsen kunnen overleggen of dit een optie is. In elk revalidatiecentrum heeft men tegenwoordig een chronisch pijnteam, dus een multidisciplinair team (ergotherapeut, fysiotherapeut, maatschappelijk werker, psycholoog, etc., onder leiding van de revalidatiearts) die samen mensen die pijn hebben, leren om het beste uit hun leven te halen ondanks de pijn die ze ervaren. Het effect daarvan is dat mensen meestal ook minder pijn krijgen, al is dit niet een direct doel van de therapie.

Door deze twee wegen te bewandelen, dus optimale pijnbestrijding samen met een actieve houding en trucjes als het aanpassen van een activiteitenschema, het doen van bepaalde oefeningen en het gebruik van bepaalde hulpmiddelen, kan vaak veel bereikt worden, ook bij mensen met ernstige pijnklachten.