Waarom is Nederland nog niet zo bekend met kleurentherapie?

kleurentherapie = alternatieve therapie = niet wetenschappelijk bewezen.
Dat is voor veel mensen een reden om het in de homeopathie/jomanda hoek te duwen en er vooral niet in te geloven. In het nuchtere Nederland kan het lang duren voordat zoiets aanslaat (het wordt bijvoorbeeld niet verzekerd).

Promoten, zoals je voorstelt, heeft geen zin - er is namelijk geen enkel wetenschappelijk bewijs dat deze therapie werkzaam is. En ik verwacht ook niet dat dat er komt. Voor mij is 't allemaal lariekoek, net zoals de tachyonbol (http://www.goeievraag.nl/vraag/maakt-tachyonbol-gebeurt-fabriek.13959).
Als je in iets gelooft, kan 't daadwerkelijk (positieve) invloed hebben (nagetief denken is ongezonder dan positief denken). Maar dat wil nog niet zeggen dat hetgene waar je in gelooft, daadwerkelijk waar is!

Voor iedereen is er een therapievorm die bij hem past. Voor mij is dat bijvoorbeeld hypnotherapie.

Het wordt bekend omdat wij hierover praten. Als het iemand aanspreekt, dan zal de ander het ook gaan proberen. Verkondig alleen de boodschap, maar dwing niet en overtuig ook niet.

Het is en blijft alternatief. Daar zijn mensen bang voor. Deze angst is in het verleden aangewakkerd door kwakzalvers die hiermee willen oplichten. Maar ook door zaken als Jomanda wakkert de angst aan.
Ook is het het ongeloof. Ongeloof dat een simpele kleur zo een effect kan hebben. Zo ongelovelijk dat we het niet kunnen geloven. En helaas, als we het niet kunnen geloven, dan zal het minder werken.
Oh ja, ik ga hier nog een vraag over stellen (anti-placebo).

Maar weet hoeveel doden er vallen in de reguliere geneeskunde.

Nederland loopt achter met zaken en loopt voor op andere zaken... Bij kleurentherapie loopt Nederland achter... Nederland lijkt goede alternatieven te hebben, vandaar dat het nog achter loopt...

Nederland loopt behoorlijk vooraan bij kleurentherapie. Het bestaat hier al minimaal sinds ongeveer 1980, misschien wel veel langer.

Lees even mee, ik zal eerst uitleggen waarom het hier nauwelijks wordt gebruikt, en daarna proberen in te gaan op de achtergrond van jouw positieve ervaringen.

Mijn zus heeft jaren geleden eens kleurentherapie ondergaan. Vertel eens, is jouw apparaat hetzelfde als at zij toen kreeg? Dat was een doosje met een elektriciteitssnoer dat je in het stopcontact moest stoppen. Uit het doosje kwam één gekleurd wol-achtig draadje. Dat ging naar een polsband.

De theorie was dat het apparaatje golven produceerde. Die werden dan gekleurd door het draadje, en dan via de polsband het lichaam ingepompt.

Elektronisch gezien is dit natuurlijk larie. Welke golven het apparaatje ook produceert, die golven hebben geen kleur (dat kán niet), en kunnen geen kleur opdoen. Als golf kunnen ze niet door het touwtje heen, want touwtjes geleiden geen golven. Als elektriciteit kunnen ze ook niet door het touwtje heen, omdat je voor elektriciteit een stroomkring nodig hebt (dus minimaal twee touwtjes), en omdat touwtjes zeer goede isolatoren zijn.

Nu is het theoretisch mogelijk dat de bedenkers hiervan iets geheel nieuws hebben ontdekt. In de medische wereld is het gebruikelijk dat iemand die iets nieuws heeft ontdekt, laat zien dat het werkt -- en zelfs dat het beter werkt dan de al bestaande methoden.

Ik vind dat een heel goed principe. Stel dat iemand van wie nog nooit iemand heeft gehoord, een nieuwe maagzuurremmer bedenkt, of een nieuwe behandeling tegen hoge bloeddruk. Moeten we dan meteen maar zeggen: "Oh, meneer Van den Broeke beweert zusenzo, nou, dan moet het wel waar zijn, dus laat ik die behandeling maar nemen."? Nee toch? Dan moet die meneer Van den Broeken eerst maar eens laten zien dat zijn nieuwe behandeling echt iets doet, en veilig is.

Aangezien in de medische wereld geen onderscheid wordt gemaakt tussen regulieren en alternatieve behandelingen, moet ook de bedenker van de kleurentherapie laten zien dat zijn methode werkt. Dat is nooit gebeurd.