Ik voel me laatste tijd heel erg depri,en wil er iets aan doen,maar niemand die wil naar mij luisteren,wat kan ik hieraan doen?

Ik geloof niet dat er niemand naar je wil luisteren. Als mensen je verhaal wegwuiven moet je misschien wat duidelijker zijn over hoe naar je je voelt. Je directe omgeving zou je dan toch moeten helpen. Maar...

Als je geen hulp krijgt in je directe omgeving kun je altijd eens naar je huisarts gaan. Die zou wel eens naar je kunnen luisteren. Zo niet... Vraag dan om een verwijsbrief voor de psycholoog, zodat je zeker weet dat er naar je geluisterd wordt.

Overigens zou je ook bij een vertrouwenspersoon op het werk of bij de bedrijfsarts (als je werkt uiteraard) terecht kunnen om eens je verhaal kwijt te kunnen en raad te krijgen.

Denk niet in problemen, maar in oplossingen. En ieder nadeel heeft z'n voordeel. En ik wil best naar je luisteren hoor!

Soms is het gewoon even 'op'. Je kan natuurlijk langs je huisarts. Maar je kan ook accepteren dat je je tijdelijk depri voelt, dat het niet lekker gaat. Het leven bestaat uit ups en downs, jij hebt nu je down periode. probeer je zinnen te verzetten, maak flinke wandelingen, dit helpt echt.
Zie je het al met al toch niet zitten allemaal,.aarzel dan niet en zoek hulp.

Probeer eens een telefoontje naar ggned of een andere psychische hulpverlener en doe je verhaal. Je arts kan je doorverwijzen als zij het nodig vinden. Sommige kerken hebben ook (gratis) pastorale vrijblijvende hulpverleners. Beide hebben mij iig erg geholpen twee jaar geleden. Sterkte!

Schrijf je gevoelens op. Misschien heb je een dagboek? Je kunt er ook een nieuw schrijfblok en een mooie nieuwe pen voor kopen, dan geef je jezelf iets speciaals. Mij hielp het enorm, om alles van me af te schrijven. Ik was ook 15, zat midden in mijn examenjaar. Op de een of andere manier voelde ik me altijd een stuk beter als ik alles had opgeschreven. Dan was ik het weer even kwijt. Als je het gevoel hebt dat niemand wil luisteren, 'luister' dan naar jezelf - dat doe je door alles wat je opschrijft weer terug te lezen. Misschien kan het jou ook helpen. Sterkte!

Toegevoegd na 18 uur:
Het klinkt een beetje idioot, maar als ik een nieuw schrijfblok kocht, dan liet ik het inpakken als cadeautje - ook al was het voor eigen gebruik. Moet je gewoon ook doen. Als ik dan thuis kwam, kon ik helemaal blij zijn met mijn cadeautje van en aan mezelf.

Lief zijn voor jezelf, zei mijn peettante een keer tegen mij. Die heb ik altijd heel goed onthouden. :)

Soms is het fijn om met iemand te kunnen praten.
Om je verhaal kwijt te kunnen, samen oplossingen voor een probleem te bedenken of alleen maar even contact te hebben.

Een goed opgeleide vrijwilliger heeft dag en nacht echte aandacht voor jou. Dat kan via 0900-0767.

Sensoor kun je 24 uur per dag bellen, 7 dagen per week. Professioneel opgeleide vrijwilligers zitten klaar om je te woord te staan. Het gesprek is anoniem en vertrouwelijk. Bel je het landelijke nummer 0900-0767 dan betaal je 5 cent per minuut. Regionale nummers bel je tegen lokaal tarief.

http://www.sensoor.nl/over-sensoor.html

Hallo
Op je profiel zag ik dat je een meisje/jonge vrouw bent van 15 lentes .....
Het klinkt misschien afgezaagd, maar het is gewoon een feit dat heel veel mensen op jou leeftijd hier last van hebben.

En je weet waarschijnlijk wel dat dit vaak veel te maken heeft met alle hormonen en veranderingen in je lijf.

Hiermee wil ik jou gevoel NIET bagatelliseren!!
Ik neem jou gevoel HEEL SERIEUS!!

Als het zo erg is dat je hierdoor in de problemen komt of dat je het leven op zich minder leuk gaat vinden - ga dan inderdaad professionele hulp zoeken via de huisarts of via bovenstaande telefoon!!

Maar als je er nog "mee kunt leven" kan ik je wel vertellen dat deze gevoelens meestal na verloop van tijd weer over gaan.

De professionele hulp kan je trouwens zowel door middel van therapie als door middel van bepaalde medicatie helpen, mocht dit nodig zijn.

Je spreekt over "de laatste tijd" dat is een nogal ruim begrip - als dit betekend dagen of enkele weken dan zou ik het nog even aanzien als ik jou was.
Maar als je daarmee eerder maanden of jaren bedoeld zou ik zeer zeker eens met de huisarts gaan praten - die is daar voor en heeft een beroepsgeheim.

sterkte !!

Wat jij hebt, hebben veel meisjes van jouw leeftijd. Het is niet iets om je echt zorgen over te maken.

Het heeft te maken met de puberteit. En is het gevolg van veel veranderingen aan je lichaam èn..in je innerlijk.

Je gevoelens zijn soms wat tegenstrijdig en soms kun je ook zomaar opeens een huilbui krijgen.

Met iemand praten die naar je wil en kàn luisteren kan je inderdaad een beetje de goede kant op helpen.

Misschien kun je via de msn je gevoelens met een vertrouwd iemand proberen te delen.

Maar pas wèl op aan wie je je vertrouwen schenkt..want er lopen rare vogels op het internet rond.

Wat je ook kunt doen is met iemand 'praten' door middel van mailtjes.

Ik vind het heel mooi van je dat je graag altijd positief wilt blijven..maar dat lukt doorgaans niemand volkomen.

Wat ik hiermee wil zeggen is: Elk mens voelt zich wel eens wat minder prettig. Probeer dat te accepteren in de wetenschap dat dit ook weer snel voorbij kan zijn.

Want..hoe blijer je bent..hoe sneller waait de depressie weer over.

Hopelijk heb ik je een beetje kunnen helpen.

Ik wens je tenslotte een heel fijne tijd toe..Met een dikke plus van mij vanwege je mooie levensinstelling..

Groetjes,

Ton

Heb je zelf enig idee van de oorzaak?
Wat een oplossing kan pas gezocht worden als je een oorzaak weet. Die oorzaak kan liggen in een verkeerd leefpatroon, een ernstige gebeurtenis, foute of geen werksituatie, geldgebrek, ontevredenheid, laag zelfbeeld. Ik noem zomaar een paar voorbeelden.
Kun je dit voor jezelf achterhalen of blijft het dan helemaal blanco? Het kan natuurlijk ook de winter zijn, de kou, de blaadjes die vallen, te weinig zonlicht e.d.
Vraag eens een gesprek aan met een maatschappelijk werkster of een psycholoog als je het zelf helemaal niet meer weet. Die wordt er tenslotte voor betaald om naar je te luisteren.

Wat goed dat je zegt dat je er iets aan wilt doen!!!!
Hou dat in ieder geval vast vast VAST.

Je bent echt heel goed bezig en ik zal je vertellen waarom.
-JE ZIET IN DAT JE DEPRI.

Misschien klinkt het suf maar soms is somberheid zo'n ontzettende draaikolk van modder en zwartgalligheid dat een mens die daarin zit, niet kan zien dat HIJ/ZIJ ZELF in een depressie zit. Dan wijzen ze alles en iedereen buiten hen aan. De hele wereld heeft het gedaan.
Dus omdat jij beseft dat dat gevoel van jou is, geef je niet alles en iedereen de schuld van jouw toestand. Dat is al een goed begin.

-JE WILT ER VANAF. JE WILT ER IETS AAN DOEN.

Dat is helemaal top. Ook al weet je niet wat, voel je je eenzaam en misschien zelfs wel wanhopig.
Er zijn genoeg mensen die verzanden helemaal in deze toestand. En raken lam. Passief. Kunnen niks meer en doen niks meer. Jij hebt je vraag hier gesteld.
Je kunt nu al trots op jezelf zijn.

Weet je, misschien klinkt dit allemaal vreemd voor je.
Maar doordat jij inziet dat je depri bent EN er wat aan wilt doen ben je bij wijze van spreken op een station gaan staan en verwacht je nu een trein. Die trein vraag je aan ons maar die kunnen we je niet geven. Die kan alleen jij jezelf geven.
Het zal je gaan lukken!
Maar voor nu moet je trots op jezelf zijn dat je uberhaupt op dat station bent gaan staan.
Jij hebt het station gevonden en nu nog je trein.


Schrijf op een kaart: -IK ZIE HET IN EN IK WIL ER WAT AANDOEN! DAT IS MIJN STATION VOOR NU.
(of verzin iets in je eigen woorden/beelden)

Stop die kaart in je broekzak, of schoen of kussen. Lees hem vaak en voel het dan ook weer even.

Geloof dat je trein komt.

Heel veel succes.

Blijf vragen stellen!

Je kunt via internet een gesprek starten met Sensoor. Tussen bepaalde tijden kun je ook chatten.

Als jij je niet gehoord voelt dan is dat ook zo. Anders zou je het niet zeggen. Neem jezelf serieus. Blijkbaar zit je met dingen waarvan je mss geen weet hebt?
Je gedachten zijn wat jouw een negatief gevoel kan geven.
Praat erover met iemand. Mss met een huisarts of een professioneel iemand? Neem de moeite want het is het waard, echt waar.

Speelt dit alleen de laatste weken/periode?
Dan denk ik dat je last hebt van het najaar.
De zon schijnt korter en het word vroeger donker.
En ben je ook moe? Dan is de kans nog groter dat je daar last van hebt.

Ik heb daar ook last van en heb een goeie oplossing gevonden.
Als je een philips bright light koopt, en je gaat daar 5 dagen lang elke dag 30min bij zitten lezen zal je merken dat je je na die 5 dagen al stukken beter voelt!
Je mag geen dag overslaan, want dan werkt het niet.
Hoe je de kuur precies moet uitvoeren staat trouwens ook in de gebruiksaanwijzing.

Probeer met je ouders te praten (als je je ze nog heb *_*) of maak een afspraak met de psycholoog

Zoek eens naar een lichtpuntje in de toekomst, en als je dat nog niet ziet, maak er een. Een voornemen om iets leuks te gaan doen.

Neem je verder voor om eens naar een ander mens te luisteren. Doe wat vrijwilligerswerk. Je begint in jezelf rond te draaien en daar is het antwoord niet hoor.

Heb je de mogelijkheid om rust te nemen? Wat mij erg geholpen heeft is toch mezelf naar buiten schoppen, de natuur ingaan ( lukte niet altijd)
Je hebt nu niets aan mensen die medelijden met je hebben of aan mensen die maar al te graag willen luisteren maar die dit niet doen om de juiste reden, namelijk echt luisteren naar jou zonder te oordelen werkt het beste is mijn ervaring, ik voelde me erg mislukt.

Een professional zoals een psycholoog of waarom niet iemand op paranormaal ( je hoeft niet te geloven dat dit werkt maar wie weet helpt het je) gebied raadplegen, gewoon om alles op een rijtje te zetten is misschien wel een optie. Het gaat erom dat je volledig gehoord wordt en mag zijn zoals je bent zonder dat je het gevoel hebt dat je niet deugt want dit voel je als je met mensen praat die dit niet kennen of die dit niet zelf willen voelen!!! Het idee of illusie van maakbaarheid wordt door velen nog geloofd totdat ze zelf in de shit zitten...

Ik wilde ook graag van de depressieve gevoelens af en dit lukte me niet als ik voor mezelf ging vluchten wat je constant doet als je depressief bent!!Denk hier maar eens over na want mij heeft dit inzicht erg geholpen. In onze maatschappij/cultuur wordt tegenslag gezien als iets waar je zelf mee moet dealen en je zult het ook zelf wel veroorzaakt hebben. De illusie van veiligheid en vrijheid maar ook van het recht op geluk zit heel diep terwijl tegelijkertijd het idee van genieten doe je pas als je dood bent ( christelijk) nog te voelen is in de lucht door jaren van invloed van de kerk. Hoezo schizofreen ( niet kwetsend bedoelt) Doe hier nog het feit bij dat in Nederland nogal wat mensen wonen die een ander niets meer gunnen en een ander daarom verkeerd behandelen ( genieten van de shit van anderen om hun eigen shit niet te hoeven voelen)

Het leven gaat niet zoals je wilt, er zijn dingen gebeurd waar je niet mee om kunt gaan en waarom voel je je depressief? omdat je hier tegen vecht!! je wilt je niet slecht voelen, je wilt dat het gaat zoals je altijd gewild hebt maar: zo zit het leven niet in elkaar!
Een depressie is een soort van spiegel is mijn ervaring.
Ervaringsverhalen lezen helpt ook

Loslaten van al je illusies..depressie bied je de mogelijkheid het leven anders te gaan zien..hoe bijzonder eigenlijk! Wie weet kun je op gaan creëren want niet alleen praten helpt, jezelf uitdrukken, creatief ofzo kan je gevoelens de ruimte geven. Het gaat niet om mooi...

Dikke knuffel en: na regen komt zonneschijn

Beweging,sporten bv,en zechsal-oliespray zyn goede handvaten,en op je gevoel te leven.........sterkte!

Je moet niet positief denken maar positief met jezelf bezig zijn. Als je een tijger ziet in de jungle kan je denken wouw het is toch mooi weer vandaag dat helpt niet want die tijger is er nog steeds..
Maar je kan denken ok die tijger is er maar ik ben in een jungle dus als ik sneller ben dan hem en dus een route neem met veel bos zodat hij me moeilijk ziet. en mij verstop kan hij me niet vinden dus ben ik nog in orde...

Als ik bv puistjes heb kan ik denken tsja zo erg is het niet die puistjes nu bedrieg ik mezelf omdat ik eigenlijk vindt van wel zelfde als de tijger.
of ik kan denken : Ok ik heb nu puistjes maar niet iedereen is perfect ik heb wel mooi haar en mooi ogen en me kleren zijn ook ok hmm mischien is het niet zo erg..

Trouwens elke vraag die je stelt aan jezelf krijg je een antwoord op. Waarom ben ik toch zo stom? wel je hebt geen vrienden je stinkt..Maar als je positieve vragen gaat stellen ga je positieve antwoorden krijgen waarom ben ik toch zo mooi?

Je hersenen zijn het krachtigste instrument dat je hebt.

andere tip:

jij voelt je gewoon slecht door een bepaalt probleem als resultaat ga jij dit projecteren op de buitenwereld je hebt een zwarte bril op… je ziet alles negatief
voorbeelden:
je ziet iemand naar je kijken oh ze kijken naar mij.
je denkt als iemand lacht dat ze om hem lachen
Ook wil jij dubbel zo veel aandacht omdat je gekwets voelt.

Depressief wordt je niet door 1 situatie maar door die situatie uit te vergroten en hierdoor alles negatief zien oftuwel depressief worden…

jij moet het probleem even accepteren en het recht proberen te zetten of het accepteren(uiterlijk bv) .

Klein verhaaltje:
Een jonge en een oude monnik zijn op reis en ze zien een moeilijke brug waar ze over moeten en ook een mooie dame die ook niet weet hoe ze over die moeilijke brug moet? De oude monnik zegt wacht ik zal u over de brug dragen. De jonge monnik volgt. De oude monnik zet de vrouw aan het einde van de brug an en de 2 monnikken zetten hun tocht voort wanneer de jonge monnik zegt ik moet iets zeggen Je hebt daarnet een vrouw aangeraakt en eigenlijk mogen wij geen vrouwen aanraken ik zit daar mee in de problemen en jij ook.
De oude monnik zegt beste leerling ik heb deze vrouw al een uur geleden los gelaten maar jij draagt ze nog altijd met je mee?

Je moet leren zaken los te laten net zoals het probleem dat jij nu heeft dit gaat niet 1 2 3 opgelost zijn maar je kan het wel al accepteren en relativeren.

Als het een winterdepressie is (heus, dat bestaat) dan kun je je serotoninespiegel (de stof die depressies tegengaat)
opvoeren door in je kamer een lichtniveau van minstens 7000 lumen te genereren, de kleur blijkt minder belangrijk dan de hoeveelheid licht.
Deze (enorme) lichthoeveelheid is goedkoop met een HID lamp van 70 Watt op te wekken (geeft meer licht dan een bouwlamp met halogeenstraler van 500 Watt)
Lampen zijn niet goedkoop (armatuur is wat kostbaar) maar de lamp (de buis zelf) kost ongeveer 30 Euro en gaat (ruim) 6000 uur mee.
Zelf gebruik ik met succes de warm-witte versie (powerball van Osram) en velen hebben mijn voorbeeld met succes gevolgd.
Dit effect heeft een wetenschappelijk bewezen basis.
De kamer die je uitlicht is in ons geval 7.5X 3.6 meter,
bij grotere kamers raad ik de 150 Watt (of 2X 70 watt aan).

Doe ruim voor het slapen gaan de grote lamp uit, anders blijf je erg wakker.......

De term HID herkennen sommigen misschien als xenonlamp bij autokoplampen en dat klopt ook.
Het principe is gelijk, deze stralers halen 100 lumen per watt.
voor huiskamers raad ik een kleurtemperatuur van 3500-4200K aan dus zeker geen blauwige 8000K.
Voor mensen die zonlichtkleur willen , raad ik 6000K aan.
Toch zijn de auto HID niet geschikt voor de huiskamer, het vermogen is te laag en de lichttemperatuur vaak te hoog.
de levensduur van auto-HID lampen is ongeveer 2000 branduren.

Toegevoegd na 4 minuten:
Meestal geef ik wat dieper psychologische antwoorden , echter werkt bovenstaande zo goed dat ik in dit geval een puur oplossingsgericht antwoord geef, de diepere psychologische beleving vind ik goed uitgewerkt in veel andere antwoorden.
In herhalingen vallen leek mij niet verstandig.