Wat zijn de normen,eisen en regels die er zijn voor het koolstofdioxide gehalte in lesruimtes?

Volgens de Inspectie voor de Gezondheidszorg mag de concentratie CO2 niet boven 1.000 ppm uitkomen. Bij een concentratie hoger dan 1.000 ppm wordt de lucht als onfris aangeduid. Wettelijk gezien mag de CO2-concentratie binnen scholen niet boven 1.200 ppm uitkomen. (Bouwbesluit, Ventilatierichtlijn NEN 1089)

De povere kwaliteit van het binnenmilieu leidt tot meer gezondheidsklachten. In 80% van de klaslokalen is de CO2-concentratie veel te hoog, een indicatie voor onvoldoende ventilatie en een slechte luchtkwaliteit. Dit heeft een negatieve invloed op het ziekteverzuim van leerkrachten en leerlingen. Andere veel voorkomende problemen zijn te lage temperaturen en tochtklachten in de winter, te hoge temperaturen in de zomer en problemen met daglicht en verlichting.

Uit CO2-metingen blijkt dat de situatie in scholen vele malen slechter is dan in kantoren en gevangenissen!

CO2 op zich heeft pas negatieve effecten voor de gezondheid vanaf vrij hoge concentraties (> 5000 ppm). Dergelijke hoge waarden zullen in een normale lesruimte niet bereikt worden.

De belangrijkste bron van CO2 binnenshuis is uitgeademde lucht. Uitgeademde lucht bevat echter ook nog andere door de mens geproduceerde stoffen (geurstoffen, allergene stofdeeltjes). Door onvoldoende ventilatie wordt de CO2-concentratie binnenshuis hoger.

De toename aan CO2-concentratie loopt parallel met de toename van deze andere door de mens geproduceerde stoffen in de binnenlucht. Bovendien kunnen deze stoffen WEL aanleiding geven tot gezondheidsklachten.

Onderzoek toont aan dat omwille van de parallelle stijging er reeds bij een CO2-concentratie van 1200 ppm klachten optreden, veroorzaakt door de andere stoffen. Om gezondheidskundige redenen wordt geadviseerd om te streven naar een lagere concentratie, meestal wordt hiervoor 1000 ppm genomen.